Vunzig, goor, luid en vooral: geestig. Dat belichaamt het Amerikaanse Cretin. Deze band, opgebouwd uit voormalige leden van Exhumed, wil niets liever dan prototypische grindcore produceren. Dat betekent dat er nergens digitale snufjes of trucjes aan te pas komen, dat de gitaren lekker modderig mogen klinken en dat er niet per se een statement hoeft te zijn. 'Freakery' bewijst dat de heren een schot in de roos hebben geproduceerd. Het moet vast al geleden zijn van de oerplaten van Carcass en Napalm Death dat er nog een dergelijk ongecompliceerd schijfje teringherrie op de mensheid werd losgelaten. Gelukkig wist het trio hoe ze puike songs moesten fabriceren. Maar een waarschuwing is best op zijn plaats: de muziek van Cretin klinkt heel ranzig.
Over de audio
Geen snufjes om het geluid op te poetsen betekent dat iedereen die mooi verzorgde producties gewend is, lelijk zal schrikken wanneer 'Walking a Midget' door de boxen schalt. Het piept, kraakt en schuurt aan alle kanten. Het grootste voordeel van en dergelijke minimalistische aanpak is wel dat alles een pak warmer klinkt dan volledig gedigitaliseerde producties. Maar in de eerste plaats is 'Walking a Midget' een lekker oerharde song, voorzien van een compleet hilarische en geschifte tekst. Eerlijkheidshalve dient wel gezegd te worden dat de teksten onweerstaanbaar onverstaanbaar gebruld, geschreeuwd en gelald worden.
Meer over Cretin
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
