Céline Schott, beter bekend onder haar alter ego Colleen, wist in het verleden al menig luisteraar te bekoren met pittige, minimalistische elektropop, gespekt met frivole muziekdoossamples. Onder het vaandel van avant-gardistisch minimalisme liet de Parisienne op haar vierde album, 'Les Ondes Silencieuses', de elektro achterwege voor een klassiek instrumentarium. Met slechts vier instrumenten: viola de gamba, spinet, klassieke gitaar en klarinet, tracht ze idyllische landschappen zo perfect mogelijk uit te beelden. Het simplisme en de lange pauzes die ze in 'Les Ondes Silencieuses' legt, maken dit een plaat voor de liefhebber.
Over de audio
Het beperkte instrumentarium wordt door Schott niet kriskras door elkaar gebruikt. Ieder nummer is ofwel opgebouwd uit viola de gamba, spinet of de mix tussen klarinet en klassieke gitaar. 'Le Labyrinthe', een track voor het spinet, is een glashelder voorbeeld van de beeldende sfeer die Colleen in haar muziek legt. Met de korte tonen en het trage ritme waarmee het nummer start, wordt er een onmiskenbare sfeer van rust weergegeven. De luisteraar treedt het labyrint binnen. Naarmate het nummer vordert, raakt de deze verder verstrikt in de wirwar van gangen en nemen ook de zenuwen toe. Alsof Colleen de hartslag als metronoom neemt, versnelt eerst het tempo en wordt vervolgens de muziek ook dissonanter en chaotischer. Het nummer eindigt terug in een zekere rust, maar toch zit er enige verbetenheid in de scherpe noten. Alsof het ongelukkige slachtoffer in het labyrint zijn laatste adem uitblaast.
Meer over Colleen
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
