Ze zijn niet over een nacht ijs gegaan, de heren van het Artvark Saxophone Quartet. Pas na twee jaar repeteren presenteerden ze zich in 2004 voor het eerst aan het publiek. Sindsdien werkten altsaxofonisten Rolf Delfos en Bart Wirtz (altsax), Mete Erker (tenor) en Peter Broekhuizen (bariton) samen met Kees Van Koten, Peter Erskine, Doudou n’Diaye Rose en New Niks en brachten ze vier albums uit. Het meest recente is ‘Sly Meets Callas’, opgenomen in 2011 waarop het kwartet te horen is met de Amerikaanse, maar in Nederland wonende sopraan Claron McFadden.
McFadden volgende een klassieke zangopleiding, maar breidde haar actieterrein daarna gevoelig uit. Ze was te horen met Aka Moon (‘VSPRS’) en in Kris Defoorts ‘The Woman Who Walked Into Doors’, maar ook in barokrepertoire (met dirigenten als René Jacobs en William Christie) en hedendaagse muziek van Thomas Adès en Harrison Birtwistle. Ze zong de titelrol in Alban Bergs ‘Lulu’ tijdens het Glydebourn Festival onder leiding van Andrew Davis.
Scuttlebutt betekent zoveel als geroddel en net dat is wat Claron McFadden in dit werk de hele tijd doet. Fluisterend en giechelend vertrouwt ze het publiek allerlei weetjes toe, terwijl het Artvark Saxophone Quartet (de muziek is van altsaxofonist Rolf Delfos) haar vertelsels muzikaal omkadert.
De muziek ontstaat uit een waas van windgeluiden die concreter worden in zachte kwartetakkoorden waarboven McFaddens tekstloze stem komt zweven. Later ontwikkelt het arrangement zich en gaan de saxen meer zelfstandige rollen opnemen en Rolf Delfos improviseren terwijl McFadden haar confidenties doet. Die worden enkele malen onderbroken voor meer zangerige, tekstloze passages.
Deze versie van ‘No Scuttlebutt’ werd opgenomen op 23 september 2011 in Paradox (Tilburg) en is niet in de handel verkrijgbaar. De studioversie van ‘No Scuttlebutt’ is te vinden op ‘Sly Meets Calles’.
