De muzikale loopbaan van trompettist en componist Bert Joris begint niet in de jazz, noch bij de koperblazers, maar wel met lessen klassieke viool, contrabas en piano. Op 14-jarige leeftijd verschuift zijn actieterrein naar de trompet en pas jaren later, wanneer Joris aan het conservatorium van Antwerpen studeert, kiest hij voor de jazz. Hij verlaat het conservatorium en is vanaf 1978 te vinden bij het BRT Jazzorkest, waar hij negen jaar lang actief blijft als trompettist, componist en arrangeur.
Het zou niet zijn laatste bigbandervaring worden. Ook de orkesten van de EBU, WDR of NDR engageren hem, evenals het Metropoolorkest en de legendarische bandleider Mel Lewis. Deze laatste vraagt Joris zelfs voor het Vanguard Jazz Orchestra, maar een bescheiden Joris slaat het aanbod af.
Daarmee heeft hij zijn kansen niet vergooid, want vanuit België begint hij – langzaam maar zeker – aan de uitbouw van een internationale carrière: als lesgever (onder andere aan de Swiss Jazz School), met een eigen kwartet of als gast bij ondermeer Philippe Catherine. Wanneer in de eerste helft van jaren '90 het Brussels Jazz Orchestra wordt opgericht, wordt Bert Joris geen vast spelend lid, maar wel de huiscomponist van het ensemble.
Het Bert Joris Quartet bestaat naast Joris zelf uit pianist Dado Moroni, Philippe Aerts op contrabas en drummer Dré Pallemaerts. Een album van het kwartet maakt deel uit van de reeks The Finest in Belgian Jazz en in 2007 verscheen 'Magone' bij het Franse label Dreyfus.
Over de audio
Bert Joris over de achtergronden van de track 'Magone':
Zoals op de cd vermeld staat, is dit nummer opgedragen aan Inge Van Thielen, levensgezellin van jazzsaxofonist Kurt van Herck. Zij was een vriendin en coördinatrice van de Jazzafdeling Hogeschool Antwerpen maar stierf in oktober 2006 op 42-jarige leeftijd. Hun twee dochtertjes logeren al eens bij ons als Kurt onderweg is. Haar dood heeft een diepe indruk op ons nagelaten en mede het verloop en titelkeuze van deze compositie bepaald.
'Magone' is gebaseerd op een ostinaat: deze basfiguur wordt gedurende het hele verloop van het stuk ongewijzigd herhaald. Op dit ostinaat heb ik weken geëxperimenteerd met verschillende harmonische contexten om er uiteindelijk een vijftal over te houden die mij het meest sprekend leken.
Ritmisch had ik oorspronkelijk een soort van rumba in mijn hoofd, maar Dré ging gelukkig
verder op zoek naar een geschikte kleur en kwam met deze eenvoudige, transparante en uiterst sfeervolle groove op de proppen.
De titel 'Magone' komt van "Ma (is) gone" en bleek zonder dat ik het wist ook een betekenis in het Italiaans te hebben. Toen Dado de partij voor het eerst zag, reageerde hij verrast met de vraag waar ik Italiaans geleerd had. Magone betekent namelijk "met een krop in de keel".
Het ostinaat is het lot, de melodie staat voor het verhaal en de harmonie (zie In detail) is het decor van leven en dood.
Bij In detail licht Bert Joris de harmonische opbouw van 'Magone' verder toe.
Meer over Bert Joris Quartet
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
