Drummer Giovanni Barcella en tenorsaxofonist Jeroen van Herzeele zijn geen onbekenden voor elkaar. Ze touren al minstens een jaar samen met het Jeroen Van Herzeele Quartet en verzorgen sedert 2007 om de twee maanden een concert in het Gentse café El Negocito. Vorig jaar werd aan dat café een label gekoppeld met dezelfde naam, waarvan de eerste release een integrale opname is van een avondconcert van het Barcella / Van Herzeele Duo. Beide muzikanten delen de mening dat "in alles wat een mens doet, de bevrijding in de overgave ligt", en dat is dan ook de grote kracht van deze opname. Op een bijzonder krachtige, haast onwerkelijke manier bouwen Barcella en Van Herzeele een eigen cocon waarin geen concessies worden gedaan aan de luisteraar, noch aan de platenindustrie. 'Monday Sessions Live at El Negocito' is recht-toe-recht-aan-jazz waar de energie vanaf spat, zonder dat het geheel anti-esthetisch wordt. Wel brengt het Barcella / Van Herzeele Duo een unieke stem in de hedendaagse jazz, met diepe roots in de spirituele muziek van John Coltrane. Komt dat zien!
Over de audio
Zoals gezegd bestaat het album 'Monday Sessions Live at El Negocito' uit één lange live-opname van een avond-concert van het Barcella / Van Herzeele Duo. Geen van de opgevoerde nummers is korter dan 10 minuten, dus u slechts een fragment, kwestie van u een idee te geven.
Het is Giovanni Barcella die het fragment opent met een zachte begeleiding. Bij 0'58" valt Jeroen Van Herzeele bij met zijn typische, mediterende toon: een diepe, doorleefde klank stijgt zuiver op uit zijn tenorsaxofoon. Heel secuur begint het nummer op te bouwen naar een geweldige climax. De eerste noten van Van Herzeele's improvisatie geven reeds aan dat op deze cd geen thema-improvisatie-thema-structuren terug te vinden zijn, wel losse flarden die associatief met elkaar verweven zijn. Langzaam maar zeker zal Van Herzeele, door dezelfde harmonie te blijven variëren, een consistente improvisatie samenstellen. Barcella's begeleiding is een tikkeltje dreigend en het lijkt erop dat Van Herzeele naar een bepaald punt toespeelt. 4'09" is duidelijk de climax van deze nog milde prelude: met een langgerekte, gepijnigde noot trekt Van Herzeele een soort "besluit" uit de voorlopige improvisatie. Vanaf dan wordt de track wilder. Barcella laat meer van zich horen en Van Herzeele wordt meer "welbespraakt" met de seconde. Het stukje 6'11" zou een beetje Coltrane-fan terug moeten voeren naar midden jaren '60, waarin de man (intussen uitgegroeid tot een icoon) soortgelijke, indringende improvisaties liet horen. Bij 7'18" lijken we terug bij het "besluit" van zopas, maar deze keer ligt de intensiteit al een stuk hoger...en ze blijft toenemen. Bij 8'07" botst Van Herzeele voor het eerst op de grenzen van zijn sax, met piepende, overslaande noten als gevolg. Nog blijft het nummer toenemen in intensiteit. Ongelofelijk is hoe lang Barcella en Van Herzeele die spanning kunnen aanhouden, maar daarvoor volstaat een klein fragment helaas niet.
Meer over Barcella / Van Herzeele Duo
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
