Aziz Sahmaoui groeide op in Marrakech waar hij mede dankzij zijn vader in contact kwam met de traditionele muziek van noordelijk Afrika: gnawa, chaâbi enz. Op veertienjarige leeftijd formeerde hij zijn eerste eigen groep. Eind jaren ’80 week hij uit naar Frankrijk waar hij medeoprichter werd van het Orchestre National de Barbès.
Sahmaoui speelde samen met ondermeer Khaled, de WDR Bigband, Nguyên Lê en Joe Zawinul. Deze laatste nodigde Sahmaoui in 2005 uit voor het album ‘Vienna Night’. De Marokkaanse muzikant bleef hangen en zou tot aan het overlijden van Zawinul in 2007 deel blijven uitmaken van het Zawinul Syndicate. Na het overlijden van Zawinul hielden enkele muzikanten, waaronder Sahmaoui, de band in leven.
Sahmaoui werkte echter ook verder aan een eigen project, University of Gnawa, waarvan in 2011 een eerste, titelloze cd verscheen met traditionele muziek, composities van Sahmaoui zelf en een eerbetoon aan Joe Zawinul.
‘Black Market’ is een compositie van Joe Zawinul die voor het eerst op plaat verscheen als titeltrack van het gelijknamige Weather Report album uit 1976. Deze versie van Aziz Sahmaoui & University of Gnawa is niet zomaar een cover, maar een authentiek Marokkaans klinkende interpretatie.
Sahmaoui zelf is te horen op traditionele snaarinstrumenten (ngoni, gumbri), percussie (bendir, cachichi) en als leadzanger. Het instrumentarium wordt aangevuld met o.a. kora, orgel, bas, twee gitaren en extra percussie.
Voor de opening van het nummer laat Sahmaoui het materiaal van Zawinul nog even aan de kant voor een traditionele melodie uit het gnawarepertoire: ‘Chorafas Jilala’. Net als de traditionele melodie, maakt de schommelende groove dat Sahmaoui met zijn gedachten nog sterk in zijn vaderland zit. Het is wachten tot 2:11 voor er een echte poppy tedens te horen is die even later overgaat in expliciet funky fusion. Toch zijn ook hier de Afrikaanse elementen nooit ver weg, gelet op de kletterende percussie. Op 2:51 kiest Sahmaoui dan opnieuw expliciet voor de gnawacultuur met het stapelen van lagen en vooral de typerende, doordravende ritmiek. De kleine breaks die hier en daar vallen, versterken alleen maar de authenticiteit van de track.
