Ruim elf jaar spelen bassist Ingebrigt Håker Flaten, drummer Paal Nilssen-Love, pianist Håvard Wiik, rietblazer Fredrik Ljungkvist en trompettist Magnus Broo al samen als het kwintet Atomic. In die periode verschenen tien releases, waaronder een box van drie cd’s met live opnames (‘The Bikini Tapes’) en twee dubbelalbums die ze opnamen samen met Ken Vandermarks School Days (waarin Haker-Flaten en Nilssen-Love overigens ook te horen zijn).
De ritmesectie van Atomic is van Noorse komaf. Ingebrigt Håker Flaten en Paal Nilssen-Love vormen een stevige ritmetandem. Niet verwonderlijk, aangezien beide heren elkaar ook treffen in The Thing, het trio met Mats Gustafsson. Håvard Wiik van zijn kant is ook te horen in Side A en Free Fall, twee bands met opnieuw Ken Vandermark.
Met de Zweedse blazers Fredrik Ljungkvist en Magnus Broo wordt Atomic een oerklassiek jazzkwintet. Althans wat bezetting betreft, want met hun mix van freejazz en duidelijk afgebakende composities verenigen ze de spannendste elementen uit verschillende tradities.
‘HCE (Here Comes Everybody)’ is een ingenieuze mix van compositie en improvisatie, waarbij soms moeilijk uit te maken is wie nu exact waarmee bezig is. Al van in het begin wordt er verwarring gezaaid. Wat begint met een herkenbare, swingende ritmiek, wordt vrijwel meteen onderbroken voor een grilliger verlopende passage waarin alle muzikanten in hetzelfde (onvoorspelbare) ritme te horen zijn. Dergelijke breuken domineren het begin van de track, waardoor de compositie in verschillende stukken uiteengetrokken wordt.
Vanaf 0:26 wordt de muziek meer open, waarbij de piano een vrije rol krijgt op een los aan elkaar hangende bas-drum combinatie en duidelijk gearrangeerde blazers. Anderhalve minuut later worden de kaarten opnieuw herschikt. Bas, piano en trompet krijgen een vrije rol, waaronder de saxofoon het beginmelodietje riedelt.
Vanaf 2:34 begint Nilssen-Love een klassieke ritmiek op te bouwen die geleidelijk aan ook opduikt bij de piano en bas. Zo ontstaat een “echte” jazzritmesectie die het bedje spreidt voor de blazers. Geleidelijk aan voeren Nilssen-Love en Wiik de druk op, waardoor Ljungkvist en Broo uit hun kot gelokt worden, voor iedereen weer samenkomt in een duidelijk uitgeschreven slot.
