De achtste symfonie van Anton Bruckner (1824-1896) kende haar première in 1892. Het is een omvangrijk werk dat helemaal thuishoort in de monumentale, bijna epische stijl waarmee Bruckner vaak wordt geassocieerd. In deze achtste symfonie combineert hij die beide karaktertrekken met een onmiskenbare tragiek, al is het slot van de finale een grandioze climax die deze mineursymfonie in majeur laat eindigen. Deze live-opname van de achtste met het Leningrad Philharmonic Orchestra en Egvgeny Mravinsky, die van de jaren '40 tot aan zijn dood chef was van dit orkest, dateert uit 1959. De ouderdom van deze opname schemert echter geen moment door tijdens deze pakkende uitvoering.
Over de audio
Dit fragment komt uit het tweede deel, het Scherzo. Bruckner verwijst er, zo zegt hij althans zelf, naar het Duitse plattelandsleven, al is het vooral de onhoudbare drive die opvalt. Er is voortdurend een bijna primitieve kracht aanwezig, die zich manifesteert in een meeslepende en energetische ritmiek. Na een pianissimo, maar beaccentueerde opening door de hoorns begint een opzwepende spanningsopbouw, die enkel onderbroken wordt door onheilspellende stiltes. Bruckner creëert telkens een enorm crescendo waarmee die plotse stiltes sterk contrasteren. De crescendo aan het slot van dit eerste deel van het Scherzo is de grootste en mondt ook uit in een fortissimo climax. Het contrast volgt dan in het langzame en poëtische middendeel, dat hier jammer genoeg niet meer te horen is.
Meer over Anton Bruckner
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
