Antoine Chessex (1980, Zwitserland) is een typische exponent van de jongste generatie componisten: niet bang om met heel uiteenlopende dingen bezig te zijn. Hij werkt aan klankinstallaties en multimediale producties, componeert voor o.a. het Kammerensemble Neue Musik Berlin en speelde als uitvoerend muzikant samen met Maja Ratkje, Thomas Ankersmit, Chris Corsano en Axel Dörner. In de grovere muzieksector is hij vooral bekend als saxofonist van Monno, het noise-freejazz-metal combo dat tourde met Isis en Lighting Bolt.
Dust’ is een bijna 30 minuten durende compositie voor elektronica, reel-to-reel bandopnemer en drie violen. Hier is het derde en laatste deel van het doorlopend geconcipieerde werk te horen. De passage komt eenvoudigweg neer op een opwaartse beweging die zich in verschillende registers en in verschillende tempo’s afspeelt.
De klanken waarmee Chessex het slot inzet verraden een sterk gevoel voor detail. Zonder al te grote veranderingen laten ze kleine oneffenheden horen die het geluid het nodige reliëf en zo ook leven mee geven. Deze basisklank gaat geleidelijk aan mee omhoog kruipen, maar veel trager dan de violen die inzetten op 1:36. Hun stijgende verloop is veel duidelijker en wordt geregeld opnieuw ingezet (vb. 1:55, 2:11 en verder), waarbij de al spelende violen blijven doorklinken.
Daarbij worden geregeld nog andere klanken ingevoerd, zoals op 2:17 in het basregister. Hoe lager de klank, hoe trager het stijgende proces zich lijkt af te spelen.
Vanaf 2:19 gaan de stijgende violen over in golvende lijnen, waarbij de gelaagdheid van het geluid bewaard wordt. Door het blijvend opschuiven en het steeds toevoegen van nieuwe lijnen, ontstaat een indrukwekkende kluwen van traag en sneller optrekkende tonen die geleidelijk aan oplossen in de hoogte.
