De wortels van Animus Anima gaan terug naar een opnamesessie in de studio Dada. De aanwezige muzikanten vatten het idee op om als groep verder te gaan, een voornemen waarvan weinig in huis kwam. De jamsessies die daarop volgende hadden wel resultaat en brachten saxofonist Nicolas Ankoudinoff en drummer Etienne Plumer samen met gitarist Benoist Eil. In deze triobezetting werd in 2002 een eerste, titelloze cd opgenomen.
Voor het tweede album 'Le Bénéfice du Doute' (2007) had de groep zich (tijdelijk) ontwikkeld tot een kwintet met de tuba van Pascal Rousseau en elektronica van Vincent Matyn. Na de opnames van de plaat vertrok Matyn, waardoor Animus Anima nu opereert in kwartetvorm.
Over de audio
Saxofonist en componist Nicolas Ankoudinoff vertelt hoe de titel van 'Le Saparchoui' ontstaan is: "Eigenlijk is de titel een kinderwoord. Mijn kinderen leven op de grens tussen Vlaanderen en Wallonië, aangezien hun moeder een Vlaamse is. Hun moedertaal is dus het Nederlands en de kleine Luca zei in plaats van "ça ne marche pas" steeds "ça parche mas". Daarna werd het tegenovergestelde "ça parche oui" en uiteindelijk "saparchoui".
De inspiratie van de kinderwereld is volgens Ankoudinoff niet alleen terug te vinden in de titel, maar ook in de muziek zelf die verwijst naar de sprankelende energie van kinderen. Die kinderlijke speelsheid is duidelijk terug te horen, voornamelijk in het huppeld-marcherende deel dat als een refrein terugkeert. Het wordt onderbroken voor een swingende passage bij de saxofoonsolo en een deel waarin door de distortion op de elektrische gitaar en de stevige drumpartij voornamelijk de rockkaart getrokken wordt.
Meer over Animus Anima
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
