Ziehier een vaderlands kindje om trots op te zijn: het obscure project aMute - met als peetvader de Brusselse Jérôme Deuson - is uitgegroeid tot een volwaardige band met wijde wortels in het buitenland. Twee voorafgaande elpees verhinderen niet dat 'Infernal Heights for a Drama' gerust als het debuut van deze groep mag beschouwd worden waarin postrock, indie, folk en duistere ambient tot een haast hypnotiserend schouwspel verweven werden. Liedjes met een vaak eenvoudig uitgangspunt zijn dan ook steevast uitgegroeid tot indrukwekkende spektakels waarin fluisterzang, zwevende gitaarklanken en elektronische fijnzinnigheid een eigen leven zijn gaan leiden. Achter deze cd, die keer na keer anders gaat klinken, schuilt dan ook een erg getalenteerd componist die hopelijk ooit de erkenning mag krijgen die hij verdient.
Over de audio
'Break' opent deze indrukwekkende plaat en bewijst meteen hoe aMute er in slaagt om subtiel binnen te sluipen, maar –eens binnen- ook meteen stevig te overdonderen. Dit is muziek met een verhaal. De eerste minuut is immers niet meer of minder dan een geloopte, kwalitatief gebrekkige pianosample waaraan een fluisterende stem en archaïsch vioolgeluid worden toegevoegd. Stelselmatig komen daar echter blazers en een tikkende drum bij en versnelt de pianomelodie. Hierdoor ontstaat een complex, ritmisch en gelaagd geheel. Al deze componenten vormen dan ook een mooi rondtollende geluidspuzzel die langzaam opklimt tot een breekpunt waarin beats en elektronica plots de overhand nemen. In de laatste twee minuten krijgt 'Break' dan ook plots een warm, haast melancholisch karakter dat de luisteraar overtuigend met zich weet mee te slepen. Na dit hoogtepunt zinkt dit nummer echter nog even weg in een niemendalletje waarin piano, trompet en akoestische gitaar plots weer naast in plaats van met elkaar lijken te leven.
Meer over aMute
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
