Eind 2006 verscheen 'Skinny Grin' van het Acoustic Ladyland: het derde album van een band die maar net evenveel jaren bestaat. Het ging en gaat dus snel voor deze vier Britten. In 2004 vielen ze (zonder kloppen) binnen bij de jazz- en rockwereld, in het daarop volgende jaar werden ze door het magazine Observer Music Monthly uitgeroepen tot een van de vijf bands om in de gaten te houden en verscheen hun tweede plaat, 'Last Chance Disco' bij het gereputeerde jazzlabel Label Bleu. Of ze bij een jazzlabel thuishoren? De kans dat luisteraars deze vraag essentieel vinden, is eerder beperkt. Met hun mix van punkenergie, gesofisticeerde rock en de jazzachtige bezetting maken ze categoriseren overbodig en kunnen ze met een stevige Jimi Hendrix-attitude over het jonge en het klassieke rockpubliek en over de jazzfans walsen.
Acoustic Ladyland bestaat uit zanger/saxofonist Pete Wareham, drummer Seb Rochford (ook te horen bij Polar Bear), bassist Tom Herbert en de keyboards van Tom Cawley.
Over de audio
Op 'The Room' laten de vier van Acoustic Ladyland zich in een expliciet rockgerichte gedaante horen, maar dan wel op een uiterst gesofisticeerde manier. De verschillende strofes van het nummer krijgen een strak, maar van strofe tot strofe wisselend arrangement aangemeten, dat in verschillende opzichten schatplichtig is aan de jaren '80. Daarvoor en daartussen durven de muzikanten de lichtjes psychedelische toer op gaan, zonder de muziek te laten uitmonden in een kolkende maalstroom.
Meer over Acoustic Ladyland
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
