Na edities in 2006 en 2011 is er een nieuwe band onder de vlag Acoustic Africa, deze keer gedomineerd door Afrikaanse vrouwen. De bekendste is zangeres, actrice en danseres Dobet Gnahoré die, op de vlucht voor de burgeroorlog in haar vaderland Ivoorkust, in Marseille terecht kwam. In 2006 maakte Gnahoré deel uit van de eerste Acoustic Africa-ploeg en in datzelfde jaar werd ze genomineerd voor een BBC World Music Award. Ook Gnahorés landgenote Manou Gallo kwam in Europa terecht en speelde zeven jaar lang bas bij Zap Mama. Ondertussen is ze vooral actief met haar eigen projecten. Dat resulteerde in drie cd’s waarop ze funk terug verenigt met Afrikaanse ritmes. Zangeres Kareyce Fotso uit Kameroen studeerde eerst biochemie voor ze zich toelegde op een muzikale loopbaan. Die concentreert zich hoofdzakelijk op solo-optredens waarbij ze zichzelf begeleidt op percussie en gitaar.
De vier dames krijgen het gezelschap van Aly Keïta uit Ivoorkust. Deze balafonspeler bouwt zijn eigen instrumenten en is actief in solo- en triobezetting, maar ook in grotere formaties met o.a. Dobet Gnahoré en saxofonist Pierre Vaiana.
‘Nalingyo’ is een compositie van Manou Gallo en het is dan ook de zangerige bas van deze muzikante waarmee het nummer inzet. Wanneer de percussie aansluit, wordt meteen duidelijk in welke richting de muziek zal evolueren: geen zware sound, maar een lichtlopende ritmiek die alle ruimte laat aan de Afrikaanse polyritmiek. De muzikale complexiteit die hier ontstaat wordt doorgetrokken naar de samenzang. Die is niet meteen voor langere periodes hoorbaar, maar verschijnt plots om meteen weer te verdwijnen.
Pas bij het eerste, ritmische aandringende refrein wordt het geluid wat steviger, onder andere door het gebruik van de slapping techniek op de bas. Wanneer de muziek wat ontspant, verschijnen achtereenvolgens een twinkelende gitaar en de balafon, waarmee de tweede strofe in een rijker, maar nog steeds helder geluid gespeeld wordt.
Bij het hernemen van het refrein wordt nog een tandje bijgestoken. Opnieuw stuwt het ritme de muziek wat nerveus vooruit, maar ook nu volgt er weer een ontspanning die plots expliciet feestelijk mag klinken, een sfeer die aangehouden wordt door de rest van het stuk.
De originele versie van ‘Nalingyo’ was te horen op Manou Gallo’s ‘Lowlin’ uit 2010. De hier te horen versie met Acoustic Africa werd gerealiseerd op 10 november 2012 in het Annenberg Center for the Performing Arts van de universiteit van Pennsylvania en is niet in de handel verkrijgbaar.