Snel, nu het nog kan, trekt het ensemble Zefiro Torna langs enkele Vlaamse podia met het programma ‘O, Monde Aveugle!’ waarin het verval van de beschaving op een heel eigen manier bezongen en bespeeld wordt.

Pessimisten die wat origineler willen zijn dan hun collega’s moeten niet naar de Mayakalender blijven verwijzen om in 2012 het einde der tijden aan te kondigen. Deze wordt immers ook voorzien in een Christelijke Apocalyps, in het Yellowstone National Park zou een supervulkaan op uitbarsten staan en de poolwissel (waarbij de Noord- en de Zuidpool van lading wisselen) zou ook voor binnenkort gepland zijn.

Wie door de geschiedenis bladert zal zien dat de wereld niet voor de eerste keer op springen staat. Dat stelde Jurgen De bruyn, luitist en artistiek leider van het ensemble Zefiro Torna, vast. Hij kwam op zijn zoektocht naar teksten die het einde van de wereld aankondigen terecht in de 14de eeuw, een periode waarin de Westerse beschaving op haar grondvesten trilde. De pest, de Honderdjarige Oorlog en de tot diep in Europa doordingende Turken spreken ook nu nog tot de verbeelding. Tel daarbij de heksenvervolgingen en het Westers Schisma in de anders zo “zekere” wereld van de godsdienst en het wordt maar al te duidelijk waarom mensen ook eeuwen geleden het einde zagen naderen.

De toenemende onzekerheid deed kunstenaars en gewone lieden niet alleen vrezen en beven, maar ook hun toevlucht zoeken in allerlei vormen van genot (van seks tot drank), ironische humor of klachten, maar ook liefde en schoonheid.

Rond die verschillende vluchtroutes bouwde Zefiro Torna een muzikaal programma dat op diverse manieren grenzen overschrijdt. Enerzijds bestaat het programma uit klassieke muziek van de 14de tot de 16de eeuw, met werk van Jacopo da Bolgna, Clemens non Papa, Cristóbal de Morales, Cypriano de Rore en Johannes Ciconia die door de leden van Zefiro Torna zelf bewerkt werden. Een sprong naar de 20ste eeuw wordt gemaakt met Georges Brassens’ chanson ‘Le Blason’. Daarnaast schreven de muzikanten ook eigen stukken: instrumentaal of op renaissanceteksten van Michelangelo Buonarottin, Francesco Petrarca, Clément Marot en Giovanni Battista Pigna.

Met de arrangementen en de zelfgeschreven composities geeft Zefiro Torna een eigen kleur aan de muziek. Het ensemble heeft niet bepaald de reputatie zich op te sluiten in de wereld van de “oude” muziek. Met Les Tisserands uit 2006 werkte het al samen met het de folkgroep Amorroma en jazzsaxofonist Philippe Laloy, namen die niet toevallig ook terug opduiken bij ‘O, Monde Aveugle!’. Vaste Zefiro Torna-leden Jurgen De bruyn en vocaliste Els Van Laethem (die in deze productie ook op trombone te horen is) krijgen nu het gezelschap van Philippe Laloy en bassist Vincent Noiret (beiden bekend uit Tuur Florizoone’s Tricycle), Amorroma’s Jowan Merckx (op blokfluit, kromhoorn, bugel en doedelzak) en Gwen Cresens die met zijn Sexteto Tanguedia de muzikale erfenis van Astor Piazzolla levend houdt.

Deze combinatie van muzikale achtergronden en instrumenten zorgt er voor dat ‘O, Monde Aveugle!’ net zo goed in de wereld van de klassieke muziek als in die van de folk en de jazz staat. Dit is ook te horen op de gelijknamige cd die twee jaar geleden verscheen op het label Homerecords. Middeleeuwse sferen, geuren uit het Midden-Oosten, folk, chanson, vrije improvisatie en onverwachte dissonanten maken ‘O, Monde Aveugle!’ tot een muzikaal programma dat eeuwen en culturen overstijgt en toch de eigenheid van de verschillende elementen respecteert. Of hoe cross-over niet altijd een muzikale schimpterm moet zijn.

Meer over Zefiro Torna – O, Monde Aveugle!

Verder bij Kwadratuur
Interessante links
Agenda
Concertagenda
  • Geen concerten gevonden.