"Een concert waar in de loop der jaren door de aanwezigen nog vaak naar zal worden verwezen." Het mag duidelijk zijn dat Samuel Blaser en Pierre Favre een onuitwisbare indruk maakten met hun middagconcert op Jazz Brugge in 2012. Wie dat memorabele optreden heeft gemist krijgt binnenkort een nieuwe kans. Twee zelfs, want het Zwitserse improvisatieduo speelt zowel op zondag 5 mei als op maandag 6 mei in Hnita-Jazz.
De muzikale loopbaan van Favre begon al op zijn zeventiende, toen hij als professional aan de slag ging in swingbands en bebop-combo’s. Pas veel later, in de loop van de jaren zestig, zou de autodidact de nieuwe jazz (en meer bepaald de freejazz) leren kennen. Samen met musici als Irène Schweizer, Evan Parker en Peter Kowald maakte hij albums die behoren tot de vroege oogst van de Europese vrije improvisatie. Met Schweizer ontwikkelde hij een unieke band. Hij en de pianiste speelden voor het eerst samen in 1966 in het trio van George Mraz en begonnen in de jaren zeventig als duo op te treden, wat ze nu nog steeds doen.
Favre ontwikkelde als drummer een uitzonderlijke gevoeligheid voor klank en timbre. Dat is deels een gevolg van zijn vroegere job bij cimbalenmaker Paiste, waar hij de nieuwe producten moest uittesten en clinics organiseerde. Tijdens zijn periode in dat bedrijf (waar Schweizer overigens als secretaresse werkte) leerde hij zijn drumkit met de juiste cimbalen om te toveren tot een melodisch instrument en ging hij ook artistiek een andere koers varen. Ver weg van de energetische freejazz en radicale vrije improvisatie ging hij zich concentreren op solowerk en compositie voor percussie, hoewel hem dat in het milieu naar eigen zeggen niet in dank werd afgenomen.
Als improvisator interesseert Favre zich opvallend voor duobezettingen. Combinaties met zang, viool, tuba, contrabas of een andere percussionist, met zowat alle mogelijke instrumentalisten heeft de nu 75-jarige Zwitser podium of studio gedeeld. Een van zijn meest recente albums in dat verband betreft de samenwerking met Blaser: 'Vol à Voile', in 2010 verschenen op het (hoe kan het ook anders) Zwitserse Intakt Records. Op deze plaat kiezen Favre en Blaser niet voor de makkelijkste weg. De interacties zijn afgemeten tot op de millimeter en de muzikale rijkdom zit vervat in de details.
foto: Jacques Ditisheim
Dit geval mag dus een uitzondering heten. Blaser en Favre creëren muziek met een grote rijkdom aan klanken en kleuren, die ondanks een fragiel karakter veel zeggingskracht bezit. Het is een voorbeeld van virtuositeit die naar binnen is gericht in plaats van naar buiten. Drummer Lucas Niggli (alweer een Zwitser) benoemde het als "virtuoos zijn zonder virtuoos te spelen". Vooral de trombonist blinkt daar gezien zijn jonge leeftijd in uit. Op zijn eigen kwartetplaten en het speciale 'Consort in Motion'-project, waarmee Blaser barok- en renaissancemuziek onder handen neemt, kwam dat al tot uiting, maar in duo met Favre manifesteert hij zich werkelijk als een unieke stem op zijn instrument. Zo kosten multiphonics hem schijnbaar geen moeite en is hij steeds op zoek naar nieuwe of weinig beproefde technieken om de trombone te bespelen.
Na dat memorabele concert op Jazz Brugge, krijgt het duo nu twee dagen na elkaar een podium in Hnita-Jazz, zowat de tweede thuis van Blaser. De trombonist nam er twee jaar geleden zijn laatste kwartetplaat 'As The Sea' op en naar verluidt zal ook nu het opnamemateriaal klaar staan.
