Na een adempauze van een jaar, is het verfrissende Resonance Ghent festival terug met een beperkt programma van drie elektronische muziekacts.
Resonance is een muziekfestival dat zich specialiseert in hedendaagse elektronische muziek. Vorige edities deed de organisatie dat op twee avonden, gevuld met zowel nationale als internationale artiesten. Dit jaar werd het aanbod bescheiden gehouden tot één avond met drie namen. Reeds in 2010 verbroederde Resonance met het micro-elektronica label Rastar Noton. Het experimentelere SND vulde toen de headliners. Deze keer is dat Kangding Ray van dezelfde stal – waarbij men de minder dansbare genres van de avond volledig overlaat aan de Belgen.
Sinds de release van zijn LP ‘Terra Incognita’ is Wannes Kolf als Oubys vaste naamtrekker en sfeerschepper op de Vlaamse podia. Vroeger was deze Belg vooral gekend voor zijn zachtaardige soundscapes maar tegenwoordig, met zijn onlangs verschenen Ep ‘Positronium’ is hij kennelijk een donkerder pad ingeslagen. Zijn nummers hebben veel weg van een mysterieuze sciencefiction soundtrack met hun onheilspellende synthesizers en ijle achtergrondgeluiden. Afwachten hoe Oubys deze hypnotiserende muziek vertaalt naar een live context en de spanning kan behouden.
Als hoofdact treedt Kangding Ray aan, één van de toegankelijkere acts van het vooruitstrevende Raster Noton label. De muziek van Duitser David Letellier heeft een minder minimalistisch en streng karakter: eerder organisch, met hints naar warme melodieën. Het is een aangename afwisseling binnen een label dat de techniek van het produceren hoog in het vaandel draagt. Ritmes zijn bijgevolg met precisie uitgewerkt en dragen bij aan een ware architectuur van geluid, boordevol details. Als deze dynamische microtechno bijkomend wordt ondersteund door visualisaties op de achtergrond, is het resultaat beslist overweldigend.
