Wie aan zomer en muziek denkt, komt automatisch op ‘festival’ uit. Koppel daar dan nog even wat reggaevibes aan en je komt vanzelfsprekend uit op het grootste roodgeelgroene-evenement van de Lage Landen, Reggae Geel. Voor de 32ste (!) editie hebben de organisatoren weer de een sterk programma in elkaar kunnen steken. 2010 Wordt meer dan ooit een jaar waar legendarische rasta’s naast jong talent staan, waar Jamaicaanse, Belgische en vele andere culturen zich scharen onder de liefdevolle muzikale mantel van Jah Almighty. Uitbreiding met de festivaltitel tot “Catch a Vibe @ Reggae Geel” duidt er overigens op dat er veel meer te doen is dan het beluisteren van reggaedeuntjes. Een ware muzikale ontdekkingstocht dient zich aan.
Het regent Grammy’s in Geel
De eerste geruchten die gelost werden in een nog prille en kille lente logen er alvast niet om: Toots and the Maytals en de laatste levende muzikant van Bob Marleys legendarische begeleidingsband, Bunny Wailer zouden langskomen. Samen tekenen ze voor niet minder dan vier gouden muziekbeeldjes. Spreekt overigens voor zich dat “uncle Bunny” samen met zijn elfkoppige bende (waaronder enkele Skatalites-blazers) aardig zal grabbelen in uit het vroege repertoire van Marley. Ook het op krukken balancerende, maar met het onlangs verschenen ‘Stamina’ nog steeds muzikaal scherpe Israel Vibration werd al snel voorop geschoven, tot jolijt van menige rasta.
Israel Vibration
Inmiddels is een meer dan tropische vakantieperiode aangebroken en de geruchtenmolen draait maar door. Naast bovenstaande rootsreggae-legenden zwaaien de organisatoren dit jaar ook met moderne, stevige Jamaicaanse vaandels. Dancehallfreaks mogen zich over de buik wrijven voor Bounty Killer-adepten als Mavado (die op jonge leeftijd aardige artistieke vriendjes heeft in het hiphopmilieu, als daar zijn 50 Cent of Jay Z) of enfant terrible Bugsy Signal. De Inna de Yard Allstars gooien het dan weer op een creatief akkoordje door in een akoestische setting topmuzikanten uit de scene rond gitarist Earl ‘Chinna’ Smith bij elkaar te brengen en te zien wat de uitkomst wordt. Te noteren aanwezigen zijn Cedric Myton (The Congo’s) met zijn karakteristieke falsetzang, Clinton Fearon (The Gladiators), Kiddus-I (held uit de cultfilm ‘Rockers’) en enkele jonge helden.
Dichter bij Huis
Inna de Yard (copyright: Soundicate)
Zoals het een goed festival betaamt, wordt ook lokaal talent niet in de kou gelaten (iets wat ooit anders was op dit festival). Voor het tweede jaar op rij heeft Reggae Geel met het ondersteunend platform voor Vlaams muzikaal talent, Vi.be (Poppunt), de handen in elkaar geslagen. Het Benelux-luik van de European Reggae Contest heeft inmiddels een glansrijke overwinnaar voorop geschoven, namelijk Black Prophet & Thunderstrike. Het Ghanees-Nederlandse gezelschap laat Zuid-Afrikaanse invloeden toe in zijn vocaal en ritmisch erg aanstekelijke muziek en mag zo het hoofdpodium openen. Daarnaast gaat het Belgische Pura Vida opnieuw voor vuurwerk door met zijn elven een bedwelmend dubfeestje te bouwen waarbij het gebruik van erg diverse instrumenten als meerwaarde geldt. De Bounce-tent mag al helemaal met de nationale driekleur gaan lopen dankzij soundsystems als oudgediende streekgenoten Bong, Silverbullet Sound, het Balkanbeats producerende Beatstreet en Groovestation. Zij mogen voor de nodige bezwete lichamen zorgen vooraleer de semi-bejaarde Jamaicaanse prijswinnaars Stone Love Movement en het New Yorkse King Addies (de muzikale ruggensteun van selector Babyface) hun beste vinylplaatjes bovenhalen.
Het zit hem in kleine hoekjes en kantjes
Toots and the Maytals
Zoals elk jaar zet de sfeer van het festival zich ook stevig door naast de traditionele podia en dansvloeren. Een 18” Corner waar King Earthquake met zijn eigengemaakte installatie met ondermeer 24 stacks speakers en een heuse controletoren voor seismografisch diepe bassen moet zorgen, Franse (Blackboard Jungle) en Nederlandse (Slimmah Sound) soundsystems, politieke dubgedichten van poëet Banjamin Zephaniah (die Mandela aan zijn anti-apartheidszijde kreeg), lyrisch muzikale golven van auteur David Katz (‘People Funny Boy: the Genius of Lee Scratch Perry’) en bergen Jamaicaanse kunst en workshops geven het feest zijn totale vorm. Een niet onbelangrijk hoekje voor fanaten van traditionele skatunes en een slotact in heuse diepe dubstep-roes van de nog vrij onbekende Franse producer Kanka vervolmaakt op zijn beurt de grote muzikale diversiteit.
Meer over Reggae Geel 2010
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
