De jaarlijkse hoogmis voor de liefhebbers van extreem doodsmetaal vindt opnieuw plaats in de 013 te Tilburg. Twee dagen lang zullen pompende drumpartijen, raggende gitaren en rauw grommende vocalen dit anders zo rustige stadje teisteren en de vele fans van het genre plezieren. Niet moeilijk, aangezien de organisatie ook deze keer een aantal ronkende namen naar dit festival wist te krijgen. Twee dagen, vier podia en een gigantisch aantal groepen is een garantie voor een wild feestje.
Vrijdag vliegt er alvast goed in op de Main Stage met een paar legendes. Zo is er de occulte act Incantation: deze heren rond gitarist John McEntee hebben – buiten in selecte kring – nooit echt de appreciatie gekregen die ze verdienen. Hun logge en monsterlijke death metal vertoont wel enige overeenkomst met die van Immolation, maar Incantation is nooit doorgebroken naar een groter publiek. Maar live staan ze nog steeds hun mannetje. Atheist is een ander paar mouwen. Niet alleen legde deze band zowat de basis voor elke technisch onderlegde groep die na hen kwam, ze zijn opnieuw springlevend. Getuige daarvan is hun meest recente meesterwerk 'Jupiter', een album dat bol staat van technische hoogstandjes maar tegelijkertijd een erg natuurlijke flow kent. Songschrijversschap gekoppeld aan technisch vernuft: het kan dus. Voor wie het allemaal wat goorder mag, komt Necrophagia langs. Het gebeurt niet vaak dat deze act in Europa langskomt, dus het lijkt een aangewezen gelegenheid om de horrormetal aan een luisterend oor te onderwerpen. Afsluiten op het hoofdpodium doen de heren van At the Gates, die algemeen (en terecht) aanzien worden als zijnde grondleggers van de melodische Gothenburgsound. Het mag dus soms met wat subtiliteit.
Ook op de Midistage een aantal interessante namen: zeker het genadeloos razende Zweedse doodseskader Aeon mag niet onvermeld blijven. Om er goed in te vliegen staan deze heren behoorlijk vroeg geprogrammeerd om het publiek suf te beuken. Als het dan wat groovier mag, met een uitgekiend concept over oorlog, dan moet het Nederlandse Hail of Bullets wel op de verlanglijst staan. En er is een heel opvallende naam op het Middle Stage, te weten Centurian. Deze occulte death metalact bleek een paar jaar geleden te zijn gestopt en evolueerde in Nox, maar nu zijn ze dus blijkbaar terug. Een mooie verrassing, en eentje die het meer dan waard is om te ontdekken, voor wie knallers als 'Choronzonic Chaos Gods' of 'Liber Zar Zax' nog nooit heeft gehoord.
Zaterdag is opnieuw een goed gevulde dag, maar eerlijk is eerlijk: de meeste grote of opvallende namen staan op vrijdag geprogrammeerd. Een gewaagde zet, maar misschien komen er achteraf grote ontdekkingen aan het licht. De Main Stage trapt alvast opnieuw erg sterk af met het Duitse Obscura, een act die flitsend en vingervlug de meest waanzinnige dingen laat horen, maar dat telkens ook netjes in pakkende nummers giet. Dat Macabre ook mag langskomen, is een mooie traktatie. Dit geflipte trio maakt louter nummers rond seriemoordenaars, giet er een flinke dosis humor bij en durft zelfs slaapliedjes en kindermelodieën te gebruiken. Afsluiter is Autopsy, alweer een legende in de death metal. Autopsy was een van de eerste bands die vol overtuiging de kaart trokken van goorheid en vervolgens daadwerkelijk goor klonken. Daarenboven bewijzen ze dat snelheid niet noodzakelijk is, en dat pus en bloed ook een auditief equivalent kan hebben.
Op de Midi Stage is het Zweedse Grave dan weer een mooie aanwinst voor wie houdt van de gruizige en lompe Stockholmsound, eentje waar vooral groove en een lekker headbangtempo de dienst uitmaken.
Het mooie is dat Neurotic Deathfest ook ruimte biedt aan een hele horde onbekende of kleine acts, en zodoende mogelijk een springplank vormt voor een grotere carrière. Deze worden voornamelijk geprogrammeerd op Stage01, en wie zich even kan onttrekken aan het drukke schema van de gehele dag, kan eventueel hier eens binnenspringen en wie weet zit er wel een aangename verrassing bij.
