Ook dit jaar eindigt de Vlaamse festivalzomer met de driedaagse van Leffingeleuren, de ideale gelegenheid om nu eindelijk eens dat weekendje aan zee te boeken. Echter niet om over de dijk te slenteren of gezapig te pootjebaden, maar wel om een verrassend alternatieve en gedurfde line-up te aanschouwen die kwaliteit aanbiedt uit een grote waaier aan stijlen.
Zo is er de eclectische elektronica van Warp-legende Squarepusher, die aansluit bij het werk van legendarische labelgenoten als Autechre en Aphex Twin. Met andere woorden: desoriënterende en virtuoze creaties die op sommige momenten lekker speels en op andere momenten juist ontstellend donker aandoen. Op zijn meest recente album ‘Ufabulum’ zweerde Tom Jenkinson zijn trouwe basgitaar weer af om zich te richten op zogenoemd zuivere elektronica die zowel zeer agressief als zeer melodieus is. In combinatie met verblindende visuals levert dat live een totaalspektakel op dat niet bepaald makkelijk verteerbaar is, maar evengoed niet te missen valt.
Jacco Gardner
Met de singer-songwriter Blaudzun programmeert Leffingeleuren nog een andere Nederlander. De artiestennaam van Johannes Sigmond lijkt iets heel diepzinnigs te betekenen, maar trouwe kijkers van De Canvascrack weten ondertussen dat het eigenlijk gewoon de achternaam van een Deense wielrenner is. Gelukkig heeft Sigmond geen mysterieus alias nodig om te boeien, zoals hij vorig jaar nog bewees met het alom bejubelde ‘Heavy Flowers’. Zijn drijvende en weelderig gearrangeerde indierock heeft wat weg van Arcade Fire en ook zijn bibberende, eigenzinnige stemtimbre doet meermaals aan Win Butler denken. Hij blinkt bijgevolg niet uit in originaliteit of vernieuwingsdrang, maar wat hij doet, doet hij wel uitstekend, en soms is dat goed genoeg.
Dez Mona
Viel hij dit jaar niet te zien op Reggae Geel, dan komt Max Romeo zijn Belgische fans toch nog verwennen als headliner in Middelkerke. Het icoon van de rootsreggae is hier voornamelijk bekend door zijn hit ‘I Chase the Devil’, en meer bepaald door de twee zinnen uit dat nummer die The Prodigy sampleden op hun hit ‘Out of Space’ (“I’m gonna send him to outer space / To find another race”). Het succes van zijn in 1976 verschenen ‘War ina Babylon’ (met niemand minder dan Lee “Scratch” Perry achter de knoppen) heeft hij sindsdien niet meer kunnen herhalen, maar hij blijft wereldwijd een graag geziene gast, zoals bleek uit samenwerkingen met onder andere The Rolling Stones en Jah Shaka. Met zo’n 45 jaar aan podiumervaring stelt Romeo niet snel teleur, en voor nostalgici die terugverlangen naar de tijden van Bob Marley is dit the next best thing.
