Hedentendage is de zomer ver weg. Klinkers Brugge is daarom voor vele Belgen de ideale gelegenheid om toch een streepje (muzikale) warmte mee te plukken. Tussen 29 juli en 13 augustus kleurt Klinkers de feëerieke Brugse binnenstad met tal van gratis topacts uit het wereldpopgenre. Dit jaar staat er veel vrouwelijke trots op het podium.
De i – van Intiem
De bloedmooie Mor Karbasi brak zielen in 2008 met het hondseerlijke ‘The Beauty and The Sea’. Haar muziek is een sterke kruising tussen de Hebreeuwse, Andalusisische en de Arabische traditie. De ladinotraditie ontstond in de 15de eeuw toen Joodse en moslimgemeenschappen vredig samenleefden in Spanje. Karbasi zingt alle composities in het Ladino. Haar karaktervolle stem is haar grootste wapen. De manier waarop deze Israelische tegelijk breekbaar en ruw uit de hoek komt, is impressionant. Karbasi biedt zich fragiel aan haar muziek aan, zonder ooit de controle te verliezen en is ongetwijfeld de meest intrigerende, paralyserende acts van Klinkers. Niet te missen.
Nadat Cesaria Evora het verlaten Kaapverdië op de kaart zette, is het nu de beurt aan de jongere generatie. Mayra Andrade brengt intimistische muziek waarin ze haar de Kaapverdische morna-ballades en de meer upbeat coladeiro-nummers bijkleurt met bossa nova en jazz.
Meer zuiderse emoties zijn terug te vinden in Atlantihda. De groep combineert Portugese folk met een speciale voorkeur voor het emotionele fado. Fadozangeres Gisela João krijgt dan ook een sterrol in dit septet. Atlantihda brengt echter geen traditionele fado. Producer Frederico Pereira nam veel bagage van zijn wereldreizen mee naar de groep en incorporeert ritmes en melodieën van over heel de wereld. Muzikale gevoeligheid en technische bagage vinden de fado opnieuw uit, hun enige vereiste is dat de muziek eerlijk blijft, en daar slagen ze met voldoening in.
De e – van España
Van alle Spaanse zangeressen is Amparo Sanchez misschien wel de bekendste bij ons, zij het dan als frontvrouw van de groep Amparanoia. De rappende flamenco van weleer wordt ingeruild voor een ingetogener geluid. Samen met de mensen van Calexico trok ze naar Tucson, Arizona en van daar naar de legendarische Egrem Studio in Havana. Haar plaat 'Tucson – Habana' is de muzikale weergave van die reis. Afro-Cubaanse en akoestische klanken worden doorweven met latin, blues, jazz en de passie van een Spaanse furie.
Wie echter voorstander is van raszuivere flamenco, kan vol verwachting in zijn handen beginnen wrijven. Het befaamde La Truco Flamenco Dance Company zakt af naar het Concertgebouw van Brugge. Geleid door de dochter van flamencozanger José Truco, Elizier ‘La Truco’ Pinillo, is dit één van de befaamdste hedendaagse sterren van de flamenco. Ze begon haar carrière op tienjarige leeftijd en staat bekend om haar krachtige uitstraling en majestueuze uitvoering van de stijlvormen taranto en solea. Samen met twee zangers en twee muzikanten brengen ze de voorstelling 'Pa Mis Adentros'.
Echt feesten wordt het met Sergent Garcia. De Frans-Spaanse Bruno Garcia ging op stap in Columbia en bracht de feestplaat ‘Una y Otra vez’ mee. Hoewel de plaat niet altijd overtuigd, heeft ze alles in zich om live een reuzefeest te baren. De typische Sergent Garcia global elementen zijn natuurlijk in overvloed aanwezig. Zolang het swingt, is elke wereldstijl welkom bij deze heren: reggae, Franse hiphop, cumbia, salsa, ska, rock, funk, folk, balkan, rumba, son, bolero, noem het op en Garcia gebruikt het. Sergent Garcia titelt hun vrolijk bruisende potpourri “salsamuffin”. In de hele global music-trend is coherentie niet meteen het belangrijkste. De mix en de vibe daarentegen zijn dat des te meer.
Grote namen
Naast Sergent Garcia zijn The Selector en Zap Mama zijn wellicht de grootste namen op de affiche. The Selecter was net voor de jaren tachtig de voorbode van de skamania in Engeland. Samen met Madness en The Specials creëerden ze een explosieve mix van punk, ska en reggae als muzikale noodventiel voor hun onvrede in het Tatcher-tijdperk. Pauline Black en Arthur Gaps brachten recent The Selecter opnieuw tot leven en beloven om op Klinkers alle klassiekers van hun debuutplaat ‘Too Much Pressure’ integraal te brengen. Nostalgie, geldgebrek of gewoon goesting, wie hierover uitsluitsel wil, moet maar gaan kijken.
Zap Mama moet niet meer worden voorgesteld. Zowel nationaal als internationaal wordt moeder der moeders, Marie Daulne, op handen gedragen. Van de ietwat truttige a-capellagroep van twintig jaar geleden evolueerden de Brusselaars naar met hiphop en r’n’b geïnjecteerde wereldpop die zich onderscheidt door de vocale acrobatieën van de dames. Het is al even radiostil rond de dames, maar in Brugge komen ze ongetwijfeld bewijzen dat ze geen continue airplay nodig hebben om een massa te laten genieten.
Klinkers is een perfect stadsfestival dat niet alleen een sterk wereldmuziekprogramma voorlegt. Het festival biedt naast muziek ook een openluchtcinema aan waar onder meer ‘Gainsbourg’ te zien zal zijn, alsook hun sidekick Klinkers Comedy het humorfestival waar Wouter Deprez, Xander De Rycke, Bert Gabriëls en Henk Rijckaert hun best zullen doen om grappig te zijn. Het festival sluit af met nog een nevenfestival 'Benenwerk', een dansavond die wordt opgefleurd door o.a. Discobar Galaxie en Jazzanova. Brugge is mee met het concept zomer, nu de zon nog.
