Soms moet een mens niet te moeilijk doen: gewoon even de snaren van alle bespeelde instrumenten optellen en daar is de naam van de band. Zodoende toert de Deense gitarist Jakob Bro in april met 22 Strings and a Piece of Wood door Vlaanderen in het kader van de JazzLab Series.
Jakob Bro speelde met Paul Motian, singer-songwriter Teitur en Tomasz Stańko en bracht onder eigen naam al tien cd’s uit. De voorlopig laatste in die reeks is het vorig jaar verschenen ‘September Song’ waarop Bro te horen is in het gezelschap van Lee Kontitz, Bill Frisell, Thomas Morgan en Craig Taborn. Dat deze illustere collega’s, buiten Taborn, ook aanwezig zijn op Bro’s album ‘Time’ uit 2011 mag duidelijk maken de band geen eenmalige krachtinspanning is van een muzikant die probeert de aandacht te trekken door zich te omringen met grote namen.
Jakob Bro
Bro’s geluid, zowel individueel als dat van zijn ensemble, wordt echter nooit wazig. Glashelder, maar wel dromerig doemen er uit het niets breed uitgesponnen melodieën op die moeilijk te vatten zijn. Alsof ze de luisteraar keer op keer opnieuw door de vingers glippen, vloeien ze verder zonder zich in een strakke vorm te laten vangen.
Voor 22 Strings and a Piece of Wood ruilt Bro zijn Amerikaanse partners in voor hoofdzakelijk Belgische musici. De ontstaansgeschiedenis van het project gaat terug op een optreden dat Bro op uitnodiging van Kristof Roseeuw, programmator in De Bijloke, speelde met bassiste Yannick Peeters. Voor enkele stukken werd het duo met saxofonist Steven Delannoye (in maart nog aan het touren in het kader van JazzLab Series met zijn eigen New York Trio) uitgebreid tot een trio, waarmee meteen de helft van de muzikanten van 22 Strings end a Piece of Wood elkaar gevonden hadden.
In april 2013 presenteerde Bro in Flagey de groep in haar volledige, zeskoppige bezetting met de Franse violist en altviolist Frantz Loriot (met Joachim Badenhorst te horen in het briljante Baloni), de hoofdzakelijke in de klassieke muziek actieve celliste Seraphine Stragier (die ook op viool en keltische harp speelt) en Kristof Roseeuw (FES), de eigenlijke aanstoker van het hele project, als tweede contrabassist. Een opmerkelijke combinatie die weinig vanzelfsprekends, maar veel fraais laat vermoeden en verhopen.
