Voor de veertiende keer organiseert het Centre Henri Pousseur het festival Images Sonores dat van 7 tot en met 9 december opnieuw helemaal in het teken staan van de elektronische en de elektro-akoestische muziek.
Opgericht in 1970 als het Centre de Recherches et de Formation Musicales de Wallonie door Henri Pousseur en Pierre Bartholomée, twee voorvechters van de elektronische muziek in België, kan het centrum bogen op een rijke traditie. Het hielp en helpt componisten en uitvoerders met het realiseren van de elektronische aspecten van muziekwerken. Zo passeerden in het verleden reeds Riccardo Nova, Fausto Romitelli, Claude Ledoux, Jean-Luc Fafchamps, Luc Ferrari, David Shea en Eric Sleichim in Luik om gebruik te maken van de know-how van het Centre Henri Pousseur.
Na de periode met de Pousseur en Bartholomée kwam de artistieke leiding van het centrum in handen van achtereenvolgens Pascal Decroupet, Marie-Isabelle Collart, Claude Ledoux, Arne Deforce en Stephane Ginsburgh. Bij het aantreden van deze laatste en de aanstelling van Marie-Isabelle Collart als algemeen verantwoordelijke, werd de organisatie in 2010 herdoopt tot het Centre Henri Pousseur.
Laptopduo
Traditioneel werkt Images Sonores nauw samen met het conservatorium van Luik, wat zich, net als vorig jaar, vertaalt in een carte blanche tijdens de openingsavond op 7 december. Studenten en docenten als altviolist Vincent Royer en laptopper Gilles Gobert (docent compositie en elektro-akoestische muziek) zullen te horen zijn in werken van componisten uit diverse generaties en signaturen.
Gobert treedt aan in de gedaante van [KNAPP], het laptopduo dat hij vormt met Gilles Doneux. Naast twee stukken voor het duo, zullen de twee ook te horen zijn in een creatie van Alithéa Ripolls voor twee laptops en altviool. Van de pas achtentwintigjarige Franse componist Franck Bovet (actief als klassiek pianist, maar tevens in de jazz en de improvisatie) is ‘AUM’ voor timbales en live elektronica te horen en van de Amerikaan John Drumheller, medeoprichter van het Boulder Laptop Orchestra, ‘The View From Dead Horse Pint’ in een versie voor basklarinet en elektronica.
Het programma wordt vervolledigd door ‘Quatre Contre Sept’ van de Fransman Jean-Yves Bosseur (een gewezen student van Stockhausen en Pousseur) en ‘Möbius Trip’ van de 73-jarige ouderdomsdeken en Luikenaar Georges Elpenor.
Hardcore
Deforce speelde ook samen met muzikanten van buiten het klassieke speelveld, waaronder de Fin Mikka Vaino van Pan Sonic en de Amerikaanse drone-kunstenaar Phil Niblock. Diezelfde grensoverschrijdende houding typeert de twee componisten die op het programma staan voor zijn concert tijdens Images Sonores. ‘Life-Form’ is een opdracht van het Centre Henri Pousseur aan de uit Wales afkomstige componist Richard Barrett die ook actief is in het Electro-Acoustic Ensemble van het vrije improvisatie-icoon Evan Parker. Raphaël Cendo, de tweede componist op het programma, komt dan weer uit de wereld van de hardcore rap, wat meteen een aannemelijke verklaring vormt voor de overdonderende volumes waarvoor hij een zwak heeft. Cendo is daarnaast iemand die graag de grenzen van het menselijk haalbare opzoekt, zeker wat snelheid betreft. Voor ‘Foris’, dat enkele weken geleden nog te horen was tijden TRANSIT, wordt Deforce bijgestaan door een installatie van speakers, opgesteld op verschillende plaatsen in de ruimte.
Prix Henri Pousseur
Hyernaux is een vaste waarde op Images Sonores. Zo was ze tijdens de vorige editie aanwezig als vocaliste en componiste. Als winnares van de Prix Henri Pousseur kreeg ze een compositieopdracht van het Centre Henri Pousseur voor een strijkkwartet met elektronica dat op de slotdag van Images Sonores gecreëerd zal worden door het Quatuor Tana. Dit strijkkwartet, opgericht in 2004, heeft de digitale evolutie niet alleen qua klank omarmd. De vier muzikanten durven immers de klassieke gedrukte partituren al eens achterwegen laten voor muziek die ze aflezen van een laptop.
Naast het werk van Hyernaux speelt het Quatuor Tana ook het eerste strijkkwartet (met elektronica) van Michel Fourgon (docent compositie en muziekgeschiedenis aan het conservatorium van Luik) en ‘Scratches’ van de Fransman Yann Robin.