Midden december vindt in Luik de dertiende editie plaats van Images Sonors, een festival dat dit jaar resoluut kiest voor de elektroakoestische muziek.

Images Sonores gaat uit van het Centre Henri Pousseur, tot in 2010 bekend als het Centre de Recherches et de Formation Musicales de Wallonie. Dit centrum dat in 1970 werd opgericht door Henri Pousseur en Pierre Bartholomée koos van meet af aan voor de elektronische muziek, een richting waarin het ook vandaag nog steeds actief en toonaangevend is.

Voor de dertiende editie van het festival Images Sonores wordt de al dan niet live gebrachte elektronica gedurende drie avonden samengebracht met akoestische instrumenten, waarbij elk concert een eigen profiel meekrijgt.

Jean-Marie Rens (foto: Isabelle Françaix)
Jean-Marie Rens (foto: Isabelle Françaix)
De openingsavond is gewijd aan een dubbelportret van de Belgische componisten Gilles Gobert en Jean-Marie Rens die jaren geleden nog in een leerling-leraar relatie tegenover elkaar stonden. Beide zijn inmiddels docent aan het conservatorium van Luik en worden op 15 december geportretteerd met elektroakoestische kamermuziek. Het concert is meteen ook de voorstelling van ‘Traces’ een pas bij het label Cypres verschenen cd die volledig gewijd is aan de muziek van Rens. Van dit album zullen op Images Sonores  ‘Zap’ voor elektrische gitaar en ‘Traces’ voor fluit en elektronica te horen zijn, naast ‘Score’ voor fluit, piano en live elektronica.

Moeder Theresa

Het concert van 16 december komt helemaal voor rekening van de Australische pianist Mark Knoop die aantreedt met even opmerkelijk als toegankelijk programma. Regelmaat en herkenbaarheid domineren immers ‘Popular Contexts, vol. 1’ van zijn landgenoot Matthew Shlomowitz. Deze net als Knoop in Londen wonende componist zit niet om een origineel idee verlegen. Vorig jaar waren tijdens de festival TRANSIT enkele van zijn uiterst amusante ‘Letter Pieces’ te horen en te zien, waarbij de uitvoerders niet alleen zorgden voor de muziek, maar ook voor bijbehorende bewegingen. In ‘Popular Contexts, vol. 1’ voor piano en sampler combineert Shlomowitz heel herkenbare geluiden als een pingpongwedstrijd, rollercoaster, hiphopbeat, kopieerapparaat of voetbalfans met een live gespeelde pianopartij tot muziek met een stevige drive.

Mark Knoop (foto: Marco Melchiorre)
Mark Knoop (foto: Marco Melchiorre)
Een gelijkaardig procedé is te horen in ‘Voices and Piano’ van de Oostenrijkse componist Peter Ablinger. Hier wordt Knoops piano gecombineerd met stemsamples. In eerder geschreven stukken uit deze reeks gebruikte Ablinger al het stemgeluid van schrijvers en filosofen (Guillaume Apollinaire, Bertolt Brecht, Martin Heidegger, Jean-Paul Sartre), muzikanten en componisten (Jacques Brel, Hans Eisler, Morton Feldman, Billie Holiday, Alvin Lucier, Cecil Taylor, Nina Simone), regisseurs (Orson Welles, Pier Paolo Pasolini) en andere bekende figuren als Mao Zedong, Moeder Theresa en Lech Walesa. Op Images Sonors creëert Knoop nieuwe muziek in deze reeks.

Een andere première op de affiche is van de hand van de Australiër Newton Armstrong die als elektronicamuzikant zelfs samenspeelde met Nat Whooley, John Butcher en Cor Fuhler en tevens actief is als parttime hacker en elektronisch instrumentenbouwer.

Deathmetal

Voor de laatste dag van het festival kreeg het conservatorium van Luik carte blanche, zowel wat betreft de uitvoerders als de gespeelde componisten. Het programma werd gebouwd rond de lagere koperblazers uit de klas van Alain Pire, bekend als trombonist van het Ictus ensemble.

Naast vertegenwoordigers van een oudere generatie componisten met de Mexicaan Javier Alvarez en de Rus Igor Kefalidis valt vooral de aanwezigheid van de jonge, vaak Belgische garde op. Ze zijn de generatie die zichzelf promoot via Facebook en MySpace, wat soms tot interessante situaties leidt. Zo zal van Gaëlle Hyernaux een nieuwe versie van ‘Pantoum’ te horen zijn voor zes trombones en elektronica, terwijl een oudere versie van het werk reeds te beluisteren is op haar MySpace-pagina. Een andere opmerkelijke verschijning is de 29-jarige Catherine Seba. Naast haar activiteiten als componiste is deze Luikse ook actief in de trash-deathmetal band Caligula en in La Moria, een ensemble voor middeleeuwse muziek. Op Images Sonores is ze te horen met ‘The White City’ voor eufonium en live elektronica.

Meer Belgische jong geweld is er met Alithéa Ripolls  en de amper 24-jarige Sarah Wéry. Uit Frankrijk komt Patrick Loiseleur, violist en doctor in de informatica. De akoestische muziek van Loiseleur laat duidelijke echo’s van zijn bekende landgenoten horen, niet in het minst van de impressionisten. Wat hij presteert met een ensemble van zwaar koper en live elektronica zal zijn creatie op Images Sonores uitwijzen.

Meer over Images Sonores 2011


Verder bij Kwadratuur

Interessante links
Agenda
Concertagenda
  • Geen concerten gevonden.