Het Zottegemse Dunk!festival zag in 2005 het levenslicht als een kleinschalig initiatief ten voordele van de lokale basketbalclub – vandaar dus die ietwat merkwaardige naam – maar ontpopte zich gaandeweg tot een meerdaags walhalla van postrock in al zijn maten en vormen. In 2014 is het festival aan zijn tiende jaargang toe, al kwam deze jubileumeditie niet zonder slag of stoot tot stand.
Dunk!festival 2013 bracht namelijk niet de verhoopte bezoekersaantallen op de been, waardoor de organisatie zijn toevlucht moest zoeken tot crowd funding om de financiële kater door te spoelen. Gelukkig bleek de online gemeenschap bijzonder gul: op anderhalve maand tijd werd bijna 15 000 euro ingezameld om het voorbestaan van het festival veilig te stellen. Het illustreert dat Dunk! een uniek gebeuren is, waar muziek centraal staat en economische motieven niet primeren.
Op vrijdag 18 april mogen de luidruchtige Britten van Alright the Captain de spits afbijten. Het trio stond in 2012 al op het Dunk! podium en heeft een voorliefde voor onstuimige mathrock. Pompende, haast funky bassen en opzwepende ritmes worden daarbij gedrapeerd met verzengende distortion, psychedelische synthesizers en flarden fragmentarische noise. Liefhebbers van zorgvuldig georkestreerde chaos en frenetieke klankexperimenten komen dus best op tijd.
Ook Steak Number Eight tekende in 2012 reeds present. Op piepjonge leeftijd bliezen deze West-Vlamingen de jury van Humo’s Rock Rally omver met een verpletterende mix van sludge, metal en postrock. Het vorig jaar verschenen ‘The Hutch’ is inmiddels hun derde wapenfeit en laat een groep horen die stilaan zijn grote voorbeeld ISIS naar de kroon mag steken. Atmosferische grandeur en destructieve agressie gaan hand in hand voor loodzware doch verfrissende metal.
Zaterdag 19 april mag onder andere MOTEK de Belgische eer hoog houden. De Oost-Vlamingen klopten met hun tweede album ‘Port Sunshine’ in 2008 op de poort van de mainstream door postrock te injecteren met pop, jazz en elektronica. De uiterst catchy single ‘Tryer’ mocht met recht en rede een plaats opeisen in de playlist van Studio Brussel. Na ‘Dragons’ uit 2010 nam het collectief echter afscheid van major label EMI om terug te keren naar zijn roots op het Dunk! label. Het nieuwe ‘Sonder’ bevat zes uitgesponnen lappen lawaai waar weerspannige gitaren, meeslepende bassen en hypnotiserende drums de plak zwaaien.
De Italiaanse metalband Ufomammut bracht zijn laatste albums uit op het Neurot label van postmetallegende Neurosis. Het tweeluik ‘Oro – Opus Primum’ en ‘Oro – Opus Alter’ uit 2012 tekende voor een monsterlijke tocht doorheen de wondere wereld van de doommetal en stonerrock. Monolithisch riffwerk, majestueuze drums, psychedelische keyboards en unheimische vocalen zuigen de luisteraars mee in een geheel unieke powertrip.
De liefhebbers van postrock in zijn meest klassieke vorm kunnen zondag 20 april hun hart ophalen bij Ef en God Is An Astronaut. Ef boetseert melancholische zangharmonieën, galmende indiegitaren en stuwende ritmes tot langgerekte klanktapijten die refereren aan Godspeed You! Black Emperor en Sigur Rós. De groep drapeert zijn rockinstrumentatie immers graag met accenten van blazers, toetsen en strijkers. Ook God Is An Astronaut doet weinig moeite om het genre van nieuwe creatieve impulsen te voorzien, maar staat steevast garant voor een zinderende, filmische geluidstrip die bol staat van de emotie en intensiteit.
Tot slot mag ook de passage van Year Of No Light in de verf gezet worden. Met zijn tweede plaat ‘Ausserwelt’ uit 2010 bewezen de Fransozen haast eigenhandig dat postrock toch nog niet dood was. Dit overweldigende epos van ruim drie kwartier combineerde breedvoerige, grandioze gitaarstormen met elementen van metal en sludge om vier stevige mokerslagen uit te delen. Ook het nieuwe ‘Tocsin’ (2013) wordt gekenmerkt door ongeziene sonische rijkdom en allesverwoestende schoonheid.
Het mag bijna een wonder heten dat een lovenswaardig DIY-initiatief als Dunk! in deze economisch barre tijden nog geen gewisse dood gestorven is. Daarenboven slaagt de organisatie er elk jaar opnieuw in om een diverse doch evenwichtige affiche samen te stellen boordevol muzikaal fraais. Hierbij geldt postrock steeds als rode draad, maar komen ook verwante genres als metal, indie, ambient, elektronica en experimentele muziek aan bod. De tiende editie wordt misschien wel de mooiste totnogtoe, maar hopelijk zeker niet de laatste.
