Fietstochtjes in het semi-rurale achterland van Brugge leren de passanten dat Gabriel Rios naar Dranouter komt. En Rocco Granata. En James Blunt, en Novastar. De naam Billy Bragg is er tussenin verdwaald, door de corrector vergeten te verwijderen. O ja, Richard Thompson nog. Dranouter of Tienen? Toch jammer, want tegenover deze commerciële en vermoedelijk budgettaire slokoppen, staan er meer dan zestig andere acts. Precies alsof Ikea haar reclamebudget volledig zou opsouperen om haar ballenbad te belichten.
Het zijn naweeën uit een oorlogsverleden rond de eeuwwisseling, toen de folkrevival volop tierde en Dranouter in dat zog de strijd aanging met Pukkelpop en Werchter om een totaalspektakel over tig podia aan te bieden – inclusief het schrappen van de term folkfestival. Geitenwollensokken konden toch terecht in Gooik? Intussen weten organisatoren beter, maar de would-be marketingbobo’s afficheren alleen de grote namen, omdat zoiets het grote publiek en ook de pers beroert.
Het is niet denkbeeldig dat folkliefhebbers afhaken bij het zien van deze affiche. Zonde, want het programma blinkt uit in veelzijdigheid en de megalomane dagen zijn lang vervlogen, wat zich ook vertaalt in veel acts van eigen bodem. Op het hoofdpodium, de Kayam-tent, is zowat twee derde van het programma Belgisch, gaande van veteranen Urbanus en Rocco Granata, over een ode aan Wannes van de Velde, naar hedendaagse helden als Gabriel Rios, Flip Kowlier en Hannelore Bedert, de pop van Novastar, het kinderuurtje met Winokio 10 jaar, meer exotische taferelen met La Chiva Gantiva, de cross-over van Fat Freddy’s Drop en als apotheose op zondagavond Laïs.
Op de kleinere podia is België eveneens een boeiender regio dan het WK voetbal of de verkiezingsuitslagen laten vermoeden. A La Rum, ofwel RUM zonder wijlen Dirk Van Esbroeck, past natuurlijk op Dranouter als lederen bekleding in een Rolls. Ook Wim Claeys & Tom Theuns, Marjan Debaene en Flanders Ethno (voor wie het nog niet weet: een intussen gevestigd wereldwijd uitwisselingsproject voor jonge folkmuzikanten van 15 tot 30 jaar) zijn geen van allen aan hun proefstuk toe. Wie aan hun bands niet genoeg (of teveel) heeft, kan Joost Zweegers solo of Nathalie Delcroix in duo met Bjorn Eriksson aan de slag zien. Of Delrue, het Franstalig project van de zanger van Yevgueni. Iets verrassender werk van eigen bodem zal er ook zijn dankzij And They Spoke In Anthems, Antwerp Gipsy Ska Orchestra, het veelbelovende Groep 111 van en met Kim Delcour, het ingetogen Redcoat, de swing, jive & jass van Dip & Dive On The Mess Of Jive of ook Les Bandits de Belleville, een gloednieuw kwintet dat zich op zigeunermuziek toelegt... En voor wie het blauwe gras momenteel nog niet de strot uit komt, is Strograss present. Support local music, dat zou pas niet misstaan op de posters van Dranouter!
En er is nog meer mooi volk. Zo komt de Ierse singer-songwriter Damien Dempsey, wiens serene teksten menig conservatieve landgenoot het nakijken geven. En wat te denken van Adrian Edmondson & The Bad Shepherds? Als muzikant hier nog totaal onbekend –zijn geschreeuw op ‘Living Doll’ van Cliff Richard medio jaren ’80 niet te na gesproken – werd de man legendarisch aan de zijde van de onlangs overleden Rik Mayall in The Young Ones, Filthy, Rich & Catflap en Bottom. Met onder andere uileann pipes en mandoline zullen covers van punkgrootheden zoals the Clash een make-over krijgen. Songs van Fleetfoxes, Billy Bragg en Alison Kraus worden op hun beurt onder handen genomen door de a-capellazang van de vijf dames van A Sweet Journeyman’s Tale. G’wan staat garant voor degelijke Ierse traditionals in een modern jasje. Ook het Schotse Lau, winnaars van de 2013 BBC2 Folk Awards voor beste band, mochten met hun innovatieve stijl niet ontbreken, evenmin als Barefoot and the Shoes, die hier al aan hun tweede passage toe zijn. Veel traditioneler is Haddo, een Engels duo van accordeon en viool. De oude folk- en gospelarrangementen van Sam Amidon beloven ook veel goeds, net als King Dalton, folkblues die soms aan Tom Waits of The Walkabouts doet denken.
Uit het Frans, deze taal is eindelijk ook aan een muzikale remonte bezig, kunnen Les Barbeaux verrassen met hun mix van gypsy, swing en chanson. Liefhebbers van diatonische accordeons zullen bij Zef terecht komen. Et Encore speelt al bijna twee decennia folkrock. De Canadezen van Le Vent du Nord mengen wat Schotse en Ierse muziek in hun overwegend Bretoense saus.
En de festivalgangers kunnen tevens exotischer optredens beleven. Kardemimmit is een Finse folkgroep opgetrokken uit vier lokale schoonheden, die westerse en oosterse invloeden laten doorsijpelen in hun traditie. Uit Colombia komt Monsieur Périné, een zuiderse mix met heel wat jazz, pop en swing in. Tegen de late uren komen diverse dj’s nog wat entertainen. Wat daar authentiek en live aan is, kan men zich blijven afvragen. Blijkbaar is zulks tegenwoordig onmisbaar. Liefhebbers oude stijl kunnen nog altijd gevestigde waarden als de a-capella van Coope, Boyes & Simpson, Richard Thompson en Loudon Wainwright III aan de slag zien.
Bij de puristen komt de stoom niettemin uit de oren, maar zij vergeten één ding: dat de wat hun betreft muzikaal platte affiches uiteindelijk behoorlijk wat bezoekers, vooral jongeren, in contact brengen met wat in de andere tenten te beleven valt. Het valt niet alleen te hopen dat dit ook gebeurt, maar tevens dat de bezoekers zelf zin krijgen in muziek spelen. Zeker wanneer er een onverlaat zin krijgt in tenorbanjo, nyckelharp of concertina en bij elk bezoek aan een muziekwinkel, op queeste naar technische oefeningen en repertoire, nog meer zin krijgt om door te drijven. De gedachte alleen al dat Gabriel, James, Joost en Rocco – in alfabetische en niet-waardegebonden volgorde – zoiets kunnen teweegbrengen zonder dat ze zelf alle drie bovengenoemde instrumenten fatsoenlijk kunnen definiëren, dat is toch overheerlijk?
Ten slotte verdient een festival van dergelijke omvang een pluim om samen te werken met Natuurpunt als hoofdsponsor. Low impactman Steven Vromman helpt om de voetafdruk van deze massafestatie te verlichten. Alle voedingsverpakkingen, van frietvork tot bekers, zijn verplicht milieuvriendelijk. Doorgedreven afvalsortering moet de compostering achteraf vergemakkelijken. Samen met vzw Intro en de thuiszorgwinkel zullen ook mensen met een beperking van noodzakelijke gemakken bediend worden, inclusief een ADL camping.
