Van zes tot twaalf april zal in Ancienne Belgique de finale editie van het Domino-festival plaatsvinden. Een mooi platform voor groepen die net dat ietsje minder naambekendheid hebben, maar toch nog steeds de moeite waard zijn. Als men het lijstje met de vertegenwoordigde genres even doorneemt kan men al snel besluiten dat op Domino de nieuwste ontwikkelingen in het alternatieve wereldje in de schijnwerpers worden gezet. Hypnagogic pop, post dubstep en witch house zijn niet meteen bekend in de oren klinkende termen, maar net dat zou een extra aanleiding moeten zijn om ze net wél te willen leren kennen. Eén ding staat vast, na dit laatste Domino festival zullen ze toch al iets bekender zijn
Op dag één, woensdag zes april, zullen de Nederlandse Thomas Ankersmit, de IJslandse celliste Hildur Gudnadottir en de Finse Mika Vaino het publiek trakteren op drie optredens van telkens een uur, respectievelijk beginnend om acht, negen en tien uur ’s avonds. Gudnadottir heeft reeds samengewerkt met enkele grote namen. Múmen Jóhann Jóhannsson om er maar twee te noemen. Op Domino brengt ze echter materiaal uit haar solo-albums ‘Without Sinking’ en ‘Mount A’. Dat belooft. Mika Vaino was vroeger actief bij het duo Pan Sonic, maar heeft ondertussen met vier eigen platen meer dan recht genoeg op een stekje op Domino.
Op dag twee betreden Hype Williams, Darkstar en oOoOO (uit te spreken als ‘oh’) het podium. Die laatste is één van de belangrijkste vertegenwoordigers van het witchhouse-genre, een relatief nieuwe stroming die r&b, dubstep, electro, drugs en hekserij tot een succesvol geheel tracht te mengen.
ANBB (Alvo Noto & Blixa Bargeld), Meat Beat Manifesto, Cindytalk en Intangible States nemen dag drie voor hun rekening. ANBB is het project waarin Einstürzende Neubauten frontman Blixa Bargeld en het Raster_Norton alfamannetje Alva Noto elkaar ontmoeten. Het resultaat mag er zeker wezen. Een niet te missen optreden.
Zondag tien april ontvangt de grote zaal dan weer het Schotse collectief Belle and Sebastian, met als voorprogramma Zoey Van Goey. In het najaar van 2010 deed hun laatste‘Write About Love’ nog wat stof opwaaien en een aantal van hun platen mogen zeker niet ontbreken in de collectie van liefhebbers van het ietwat fijnere werk. Als de grootste naam op de affiche hoeft het niet te verbazen dat dit optreden reeds is uitverkocht. Jammer wel voor zij die hen nog graag aan het werk hadden gezien.
Battles, Dan Deacon, Oneothrix Point Never, Factory Floor en Games zakken elf april af naar Ancienne Belgique. Battles wisten enige jaren terug nog zeer te bekoren met hun debuutalbum ‘Mirrored’ en een opvolger daarvan mag ergens in de loop van de komende maanden verwacht worden. In afwachting daarvan kan hun optreden alvast even de honger stillen.
De laatste dag van dit laatste Domino Festival zal opgeluisterd worden door José González vervoegd door de Göteborg String Theory, voorafgegaan door het Canadese Little Scream, de naam waaronder de Zweedse singer-songwriter Laurel Sprengelmeyer de podia afschuimt. Diezelfde laatste dag staat in het teken van noise. Eerst krijgt de festivalganger Sightings, noise met punkrock en industrial invloeden, op zijn bord geworpen. Daarna komt Liturgy, death metal, maar dan zonder het uiterlijk dat men liefst niet in een donker steegje ziet opdoemen, het beste van zichzelfgeven. Domino # 15 wordt afgesloten door Merzbow, de Japanse Lord of Noise Masami Akita, die sinds 1979 een onophoudelijke stroom van albums op de wereld heeft losgelaten. De kans dat hij al dat werk zal brengen is eerder klein, redenen daarvoor te over, maar het blijft een belevenis om hem aan het werk te zien.
Met Merzbow valt ook het doek over Domino. Normaal gezien zou een spreuk als: “En dat het volgend jaar even goed of beter mag zijn!” gepast zijn. Dat gaat nu echter niet. Daarom, ajuus, bedankt voor de mooie Domino-edities van het verleden en dat het een mooie laatste mag zijn.
