Elk jaar rond Pasen vormt de Brusselse Ancienne Belgique een week lang het decor van Domino, een uiteenlopende concertreeks die de vinger aan de pols houdt in de marge van de popmuziek. Sinds 1999 fungeert het festival als lanceerplatform voor minder bekende namen en minder bekende genres, waardoor de affiche voornamelijk artiesten telde die pas enige tijd later een zekere faam zouden verwerven. De laatste jaren doken echter een stijgend aantal gevestigde waarden op in het programma. Ook dit jaar vallen er naast ouwe rotten als Lou Reed, Autechre en Daniel Johnston weer een heleboel jonge veulens te ontdekken.
De openingsavond op donderdag 8 april kleurt volledig Belgisch en staat in het teken van de fijnversneden melancholie. The Bear That Wasn't haalde in 2008 de halve finale van Humo's Rock Rally en bracht net 'And So It Is Morning Dew' uit, een authentiek plaatje dat baadt in de intimistische indiefolk à la Bright Eyes. Meer fraais komt van Marble Sounds, wiens debuut 'Nice Is Good' zopas verscheen op Zealrecords. Hun ingetogen indierock verrijkt luisterrijke melodieën en heldere gitaren met Fender Rhodes-accenten en zalvende vocalen. Het vaderlandse triumviraat wordt vervolledigd door Tape Tum. Hoewel deze band uit het Gentse al in 2005 Artist In Residence was in de AB, debuteren ze nu pas officieel met 'The Night We Called It a Day'.
Na de passage van Squarepusher exact 1 jaar geleden, is het op 9 april de beurt aan elektronicagrootmeesters Autechre om de eer van het legendarische Warp-label hoog te houden. Het duo, bestaande uit Rob Brown en Sean Booth, bestaat al sinds 1987 en stond in zijn beginjaren samen met Aphex Twin en Boards of Canada aan de wieg van de intelligent dance music. Ook op het nieuwe 'Oversteps', hun tiende plaat, worden verknipte beats en ijle klanksculpturen gekoppeld aan cryptische songtitels en een dreigend sfeertje. In hun kielzog treden de vaste tour-DJ Rob Hall en de geflipte geluidsfetisjist annex visual artist Russel Hasswell aan. Daarnaast is er plaats voor King Midas Sound, wiens 'Waiting For You' eind vorig jaar uitkwam bij Hyperdub (zie ook: Burial) en bol stond van de duistere dubstep en melancholieke soul.
Autechre
Een dag later komt
Rain Machine zijn titelloze eersteling voorstellen. Bezieler Kyp Malone is een van de spilfiguren van TV on the Radio en deed ditmaal alles zelf, van songs tot artwork. Afgaande op de single 'Give Blood' wordt het een psychedelische smeltkroes van soul, funk, post-punk en rock om duimen en vingers bij af te likken.
Fool's Gold is een 7- tot 12-koppige band uit Los Angeles die voor het eerst de Atlantische Oceaan oversteekt. Gecentreerd rond gitarist Lewis Pesacov en zanger/bassist Luke Tops, brengen ze een lichtvoetige mix van Afrikaans getinte pop, krautrock en hoekige new wave. De nonchalante garagerock van
The Strange Boys zoekt dan weer zijn heil in de jaren zestig, terwijl
Kelpe clicks'n'cuts, funk en hiphop door de mangel haalt.
Zaterdag 10 april zwaait Humpty Dumpty Records de plak. Dit Brusselse DIY-label zonder oogkleppen (of waren het oorkleppen?) is operatief sinds 2006 onder het motto "nice music for nice people".
Y.E.R.M.O. specialiseert zich in ambienteske drones en soundscapes,
Carl mixt jazz, hiphop en Franse chanson en
Boy and the Echo Choir houdt het bij prachtig georkestreerde, introspectieve indiepop. Afsluiter
Mièle telt leden van Ghinzu en Soy un Caballo en kiest voor sprankelende, Franstalige pop waar meerstemmige vocalen en dromerige melodieën de dans uitmaken.
Rain Machine
Met hun hypnotiserende combinatie van stuiterende gitaren, frenetieke ritmes en subtiele elektronica is het Britse
65daysofstatic een graag geziene gast in ons land. Echt uniek is hun elfendertigste doortocht dus niet te noemen, maar op zondag 11 april komen ze hun langverwachte vierde plaat 'We Were Exploding Anyway' voorstellen. Het is die dag vooral uitkijken naar de optredens van
Mount Eerie en
Fuck Buttons. Mount Eerie injecteert op het recente 'Wind's Poem' indierock met invloeden uit black metal, terwijl Fuck Buttons experimentele noisepop koppelt aan intrigerende songstructuren. Ook
Three Trapped Tigers zal zich die avond bedienen van synthesizers en elektronica om enkele fascinerende instrumentals neer te zetten. Openingsact
Tomàn is ontsproten aan de Vlaamsche klei en eigende zichzelf met 'Where Wolves Wear Wolf Wear' definitief een eigen plaatsje op de muzikale landkaart toe. Glasheldere indiegitaren, toefjes Fender Rhodes, melancholische vocalen en subtiele elektronica nemen de luisteraar mee op een fascinerende en steevast verrassende geluidstrip.
Op maandag komt het prettig gestoorde Crystal Antlers het podium onveilig maken. Dit sextet combineert sixties psychedelica met punk en progrock, wat resulteert in een bedwelmende geluidstrip waar The Mars Volta zijn hand niet voor zou omdraaien. Verder staat And So I Watch You From Afar (kortweg ASIWYFA) op het programma. Een lange, ietwat pretentieuze groepsnaam gewapend met dito songtitels: dat moet wel een postrockgroep zijn. Sigur Rós nam dit gezelschap mee op zijn laatste Europese tournee en de verschroeiende instrumentale rock van 'The Letters EP' werd in Groot-Brittannië op luid gejuich onthaald. Van wat steviger werk hebben ook onze landgenoten van Kapitan Korsakov wel kaas gegeten. De verzengende, in noise gedrenkte gitaarexploten van hun debuut 'Well Hunger' roepen herinneringen op aan de tegendraadse rockiconen Sonic Youth.
Mount Eerie
Dinsdag 13 april geven
Daniel Johnston and the Beam Orchestra present. Johnston is al actief in de muziek- en kunstwereld sinds de late jaren zeventig, maar kende pas de laatste jaren een bescheiden doorbraak. Zijn vroegste werk bestond uit lo-fi cassettes vol spookachtige singer-songwriter, op het nieuwste 'Is And Always Was' krijgt zijn wankele falsetto het gezelschap van een rijpe folkinstrumentatie. Het Nederlandse Beam Orchestra zal daarbij fungeren als backing band. De introductie wordt die avond verzorgd door
Tommigun, een samenwerkingsverband tussen Joeri Cnapelinckx (Kawada) en Thomas Devos (rumplestitchkin). Gewapend met een piano, gitaar en twee stemmen grossieren ze in breekbare luisterliedjes die het principe
less is more hoog in het vaandel dragen.
De volgende dag is het al hiphop wat de klok slaat. Het duo
Dan Le Sac vs. Scroobius Pip stond al op Glastonbury en combineert gekunstelde beats en sardonische
rhymes met een humoristische noot. 'Fallen House, Sunken City', de tweede langspeler van
B. Dolan verscheen onlangs op het Strange Famous Records van Sage Francis en werd volledig geproduceerd door Alias, een van de drijvende krachten achter het avant-gardistische hiphoplabel anticon. Dolans werk zoekt dan ook vaak de grenzen van het genre op: theatrale uitstapjes naar absurdisme zijn nooit veraf. De spoken word artieste
Laura Dockrill steekt voor eerste keer het Kanaal over en zorgt voor de rode draad tussen de optredens.
Dan Le Sac
De officiële apotheose van het hele gebeuren vindt pas plaats op 22 april, wanneer
The Hundred in the Hands en
Lou Reed's Metal Machine Trio respectievelijk de club en de grote zaal inpalmen. The Hundred in the Hands is de nieuwste aanwinst van Warp en maakt groovende post-punk in de slipstream van Bloc Party en Public Image Ltd. Lou Reed behoeft inmiddels geen introductie meer, maar wie naar de AB afzakt voor gelikte versies van 'Perfect Day' en 'Walk On the Wild Side' zal bedrogen uitkomen. Reed komt immers naar Brussel voor de uitvoering van één van de meest controversiële platen uit zijn oeuvre. 'Metal Machine Music' dateert van 1975 en bestaat volledig uit gitaarfeedback en reverb die afgespeeld wordt op verschillende snelheden. De plaat werd op algemene verontwaardiging onthaald, maar blijft tot vandaag een ijkpunt voor noise-adepten als Merzbow en (alweer) Sonic Youth.
Het moet gezegd dat het programma van Domino niet over de hele lijn zo vooruitstrevend is als men graag beweert. Het gros van de groepen stond eerder al eens in de AB en/of zijn niet meteen nobele onbekenden meer te noemen. Dat neemt natuurlijk niet weg dat de muzikale lat erg hoog ligt en er nog heel wat nieuwe artiesten te ontdekken vallen. Voor iedere zichzelf respecterende meerwaardezoeker blijft Domino dus verplichte kost.
Meer over Domino 10
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
