Als het in Berlijn en Londen kan, dan ook in Antwerpen. Concertorganisator HeartBreakTunes slaat de handen in elkaar met zijn Duitse en Engelse confraters voor de eerste Belgische editie van Desertfest. Muziekcentrum Trix vormt in oktober drie dagen lang het decor van een muzikale hoogmis voor de adepten van psychedelische gitaarstormen en loodzware ritmische mantra’s.
Desertfest exploreert de wondere wereld van stonerrock, doommetal en aanverwante heavy genres. Dat levert vaak epische geluidstaferelen op waar donderende drums, zompige bas, overstuurde gitaren en heroïsche zang de dans uitmaken. Daarnaast bevat de line-up echter een aantal minder voor de hand liggende keuzes, zodat een rijkelijk gevuld en gevarieerd klankenpalet ontstaat. Kwadratuur geeft daarbij graag de volgende aanraders mee.
Witchrider (vrijdag)
Celeste (zaterdag)
Aardedonker is een adjectief dat Celeste op het lijf geschreven blijkt. Deze Franse band haalt verschillende zwartgeblakerde genres als post-hardcore, sludge, doom en black metal door de mangel om even desolate als viscerale klanklandschappen te evoceren. Snijdende mitrailleurgitaren, rollende dubbele basdrums en krijsende vocalen hakken daarbij meedogenloos in op de trommelvliezen. Ook live hult Celeste zich steevast in duisternis, enkel doorbroken door minimalistisch rood tegenlicht en occasionele stroboscoopflitsen.
http://www.denovali.com/celeste/
Cowboys & Aliens (zaterdag)
Groovy rock 'n' roll in België had niet echt een voorvechter tot Cowboys & Aliens opdook. De band combineerde frisse rock met elementen van Monster Magnet en lichte toetsen psychedelica om zo een smeuïge cocktail van aanstekelijkheid te fabriceren. Recent terug herenigd, is de bedoeling opnieuw om zo veel mogelijk mensen te laten merken dat heupwiegende muziek nog lang niet dood is. Dit wordt dan ook een warm weerzien met een van de meer sexy acts uit de vaderlandse scene.
http://www.cowboysandaliens.be
Karma to Burn (zaterdag)
YOB (zaterdag)
‘Clearing the Path to Ascend’, de zevende langspeler van het Amerikaanse doomtrio YOB, verscheen eerder dit jaar op het Neurot label van Neurosis. Elk van de vier tracks op dit kleinood overschrijdt zonder verpinken de tienminutengrens en slaat middels traag beukwerk en atmosferische melodieën de brug tussen doom metal en postrock. YOB staat garant voor een meeslepende helletocht waar onheilspellende vocalen, echoënde gitaren, dense bastonen en monolithische drums tekenen voor een unheimische, haast transcendentale ervaring
Brutus (zondag)
Het Leuvense Brutus bestaat nog maar anderhalf jaar, maar haalde wel al het podium van Rock Herk, Dour en Boomtown – il faut le faire. Dit energieke trio onderstut etherische gitaar- en zanglijnen met opzwepende bassen en furieuze ritmepartijen. Het resultaat houdt het midden tussen shoegaze, post-hardcore en sludge metal. De eerste demo’s klinken rauw en sinister, maar evengoed fris en aanstekelijk. Met zangeres annex drumster Stefanie Mannaerts heeft Brutus daarenboven een bom van een frontvrouw in de rangen.
http://wearebrutusband.tumblr.com/
Conan (zondag)
In een era waar zwaarte en lompheid binnen de muziek quasi onmogelijk verder te drijven lijkt, duikt een band als Conan op. Dit Brits collectief vervormt de snaren zo sterk dat het geheel een quasi-muzikale ruis krijgt in plaats van echt herkenbare noten. Het sterke is dat het nog aanstekelijk werkt ook. De ijle zang in combinatie met de mokerslagen in de muziek geeft een aardig contrast en maakt het geheel niet te zwaar op de hand. Er zijn veel bands die klinken alsof ze stucwerk van de muur kunnen laten trillen, Conan zal er waarschijnlijk moeiteloos in slagen.
Tekst: Johan Roef & Guy Van Campenhout
