Onder de slagzin ‘Save/Fuck The Music Industry’ biedt het Beluga netlabel allerlei albums aan die volledig legaal te downloaden zijn voor de luttele prijs van nul euro en die verrassend genoeg nog eens zéér goed klinken ook. Een gevarieerde selectie van groepen zakt af naar CC Luchtbal om alle goed bevonden recensies kracht bij te zetten.
De website van het Utrechtse platenlabel Beluga is een platvorm waar producers, artiesten en videokunstenaars zich kunnen profileren. Alles wat aangeboden wordt heeft telkens iets artistieks te bieden. De muziek is dikwijls van experimentele aard waardoor er veel diversiteit heerst tussen de verschillende groepen.
Kluge Leute is een Nederlandstalige muziekgroep die een soort kruising weet te vinden tussen catchy popsongs en absurde poëzie. Leuke en hippe muziekjes zitten op die manier doorspekt met humor zodat je spontaan vrolijk wordt. De band had bij het begin vier leden. De zangers Vico Olling en Martijn Haas zetten door en beloven alvast een nieuw pakket aan nummers voor 2011.
Het valt op dat de artiesten die het label voor deze labelnight naar voor schuift allen de neiging hebben te streven naar persoonlijkheid. Het zeskoppige Bram Stadhouders Korps zoekt haar eigenheid in de grenzen tussen pop, ambient en jazz. De bandleider, Bram Stadhouders zelf, begon zijn carrière met klassieke gitaarlessen die hem vele prijzen opleverden. Hij wordt gezien als een veelbelovend improvisatieartiest in Nederland en toerde in Europa en de Verenigde Staten. Zijn stijl is dromerig en filmisch. Zelfs jazzdrummer Jim Black was enthousiast over de muziek van Standhouders: “You make something very special”. Een fikse aanrader voor wie jong talent wil spotten.
De oprichter van Beluga, Simon Sixsmith, is tevens de drijvende kracht achter de befaamde groep Black Gold 360. Elektronica wordt gelijkmatig verrijkt met akoestische instrumenten van Coen Kaldeway (sax en klarinet), Bob Roos (drums), Lucas Dols (bass) en Teus Nobel (trompet en bugel). Dit voorjaar kwam het derde album uit van de groep. Het lijkt alsof Black Gold 360 telkens een stapje dichter komt bij de essentie van schoonheid. Hoe de groep erin slaagt zoveel beelden en associaties in één album los te weken is fenomenaal. Hun muziek een fusie noemen tussen jazz, triphop en elektronica komt in de buurt maar zegt nog te weinig. Deze moderne muziek doet in al haar bescheidenheid voelen dat de 21ste eeuw nog maar net begonnen is.
