Bach Academie Brugge 2013

---

Bachliefhebbers hadden de data al maanden voor de programmatie bekend raakte reeds geblokkeerd in hun agenda’s: tijdens het laatste weekend van januari is de meestercomponist uit de Barok immers traditioneel aan zet in Concertgebouw Brugge. Ook dit jaar vervult Philippe Herreweghe weer de rol van centrale gast, waarbij overigens dient te worden opgemerkt dat ook hij dit jaar opvallend breder kijkt dan alleen Johann Sebastian.

In Brugge is de Bach Academie inmiddels toe aan haar derde editie. Zoals dat gaat met concepten die zich jaar na jaar herhalen, zou kunnen vermoed worden dat edities na verloop van tijd inwisselbaar worden, zeker wanneer een muzikant als Philippe Herreweghe keer op keer op de affiche staat, en dan nog wel met soortgelijke partituren. Bij het Concertgebrouw begrijpt men gelukkig dat op een dergelijke formule gauw sleet geraakt. Daarom werd van meet af aan breder gemikt dan alleen de Barokliefhebber. Dat de programmatoren bijvoorbeeld een neus hebben voor moderne tot zelfs actuele muziek, nemen ze mee naar hun Bach-driedaagse. Zo is de centrale gast op zaterdag Pierre-Laurent Aimard, een van de pioniers van de uitvoeringspraktijk voor wat complexe modernistische muziek betreft. In een perfect uitgekiend recital zal de solist werk van Bach koppelen aan een van zijn stokpaardjes: György Kurtág. Daarbij gebruikt Aimard de werken van Bach niet louter als aperitief tot de 20^e-eeuwse muziek, maar probeert hij echt bruggen te slaan en geeft hij soms ook toelichting over hoe bepaalde werken van beide componisten zich tot elkaar verhouden. Met deze blikvanger heeft het Concertgebouw Brugge kortom een erg interessante, internationale klepper binnengerijfd.

Het blijft op zaterdag 26 januari echter niet bij Aimard. Na diens passage sluiten Pablo Valetti (viool) en Céline Frisch (klavecimbel), twee graag geziene gasten bij het wereldvermaarde ensemble Café Zimmermann, de avond af met drie vioolsonates. Ook voor Aimard is eveneens Bach aan de beurt, met twee vioolconcerti en een dubbelconcerto. Het Collegium Vocale Gent begeleidt violistes Sophie Gent en de gereputeerde Christine Busch, die omstreeks dezelfde periode haar solodebuut maakt bij Herreweghe’s label Phi met de solo partita’s en sonates van Bach. Dat de dirigent vertrouwen heeft in haar kunnen, staat dus als een paal boven water. Nog eerder die middag speelt Bachkenner Ton Koopman vooral werk van tijdgenoten, die hij in perspectief plaatst met partituren van de meester zelf. Het orgel van de Kapel O.L.V. van Blindekens doet dienst als instrument waarop Koopman zijn kunnen mag demonstreren. Het eerste concert vindt overigens nog eerder op de middag plaats, in de Kerk O.L.V.-ter-Potterie, waar de saxofonisten van BL!NDMAN  Bach aan Jan Pieterszoon Sweelinck koppelen.

De dag ervoor belooft gelukkig minder vermoeiend te worden. Philippe Herreweghe mag deze jaargang officieel op gang trekken met een selectie uit het ‘Israelis Brünnlein’ van Johann Hermann Schein, waarmee de dirigent overigens al andere podia inpalmde. Dit is een, aldus de uitvoerder, ondergesneeuwd meesterwerk, wat misschien betekent dat er een opname op handen is waarvan het publiek in Brugge mogelijks een voorsmaakje kan krijgen. Hoe dan ook past Schein perfect in de Bach-atmosfeer van het hele weekend, hoewel hij vele generaties voor Bach de rol van Thomascantor vervulde. Die avond zijn het overigens Paolo Pandolfo op viola da gamba en Markus Hünninger aan de klavecimbel  die de avond gloedvol zullen vervolmaken, met gearrangeerde en authentieke werken van de componist.

Een volledig etmaal later zit de huidige editie er al weer op. Alweer is het Herreweghe die het orgelpunt vormt, deze keer met vier Bachcantates en het motet ‘Komm, Jesu, komm’ van Johann Schelle, alweer iemand die de ambt van Thomascantor, decennia voor Bach dat deed, bekleedde. Daarmee is thematische cirkel van deze editie, die focust op Bach als Thomascantor, mooi rond gemaakt. Eerder die dag komt Bachkenner Christoph Wolff dat thema overigens in eigen persoon toelichten, gevolgd door een concert van het jonge Les Passions de l’Âme. Dit ensemble vond er niets beter op dan een programma in elkaar te boksen rondom vijf componisten met Johann als voornaam. Dat belooft een speels namiddagconcert met de nodige dosis humor, die in deze driedaagse per slot van rekening niet mag ontbreken. De brug naar het avondconcert wordt overigens gevormd door Patrick Beuckels, fluitist bij het Collegium Vocale Gent. Hij koppelt samen met Maude en Claire Gratton en Stéphanie Paulet Bachs ‘Musikalisches Opfer’ aan ‘Tierkreis’ van Karlheinz Stockhausen, om twee totaal van elkaar vervreemde werelden toch met elkaar in aanraking te brengen. Op de slotdag dus alweer een prachtige synthese van waar het in deze editie om gaat: Bach niet alleen confronteren met tijdgenoten, maar ook met het heden.

De beschermde werken kunnen door de internetgebruiker gratis geconsulteerd worden, met uitsluiting van verdere reproductie en/of openbare mededeling ervan. Deze site wordt onderhouden conform de afspraken met de Belgische auteursrechtenvereniging SABAM.
Gebruiksvoorwaarden | Contactgegevens | Mobiel | Ontwerp en realisatie: Studio Hert