Antwerpse metalgeesten hebben reden tot feesten. Na een veel te lange stilte en een boel geborrel en gemorrel in het ondergrondse landschap (ondermeer door de wereldwijd gekende organisatie Heartbreaktunes), kreeg de grootstad vorig jaar eindelijk een eigen volwaardig punk- en metalfestival. Twee dagen lang werd het Bouckenborghpark in Merksem ondergedompeld in stevige gitaarsolo’s en brullende zangers. Voor deze eerste editie mocht het bordje “uitverkocht” bijna volledig ingekleurd worden, wat vanzelfsprekend tot te conclusie leidde dat er een breed draagvlak voor zo’n initiatief is en de nood aan een vervolg zich opdrong.
Aborted
Alle loftuitingen aan Channel Zero ten spijt is er een Belgische act die op internationaal vlak veel hogere ogen gooit en dat is al jaren Aborted. Frontman Sven De Caluwé mag dan al verschillende bezettingen versleten hebben, zijn visie op wat strakke en moderne deathmetal moet zijn, leverde de band fans op tot in Japan toe. Talrijke wereldtournees en een rits beukschijven kunnen dat ook staven. Tegenwoordig is de brulboei opnieuw in België na jaren in Israël vertoefd te hebben, maar elk optreden in deze contreien is als thuiskomen. Nadat albums als 'Global Flatline' en 'The Necrotic Manifesto' een terugkeer lieten horen naar de meer rauwe en bloederige deathmetal van weleer, zullen de ledematen opnieuw in het rond vliegen.
Bear
Ook de techmetalband Bear speelt een thuismatch op AMF. Luid, luider, luidst is de boodschap voor dit kwartet dat zich schuilt achter een vrij onschuldige naam. De heren beschouwen hun muziek als een uitlaatklep voor hun frustraties, wat leidt tot soms chaotisch lijkende uitspattingen, maar in principe gaat om strak technisch vernuft. Een duizelingwekkend hoog tempo, welgemikte grunts van zanger Maarten en spichtige elektronica ter ondersteuning vormen een fatale geluidsbom, terwijl het nodige ritmische hak-en snoeiwerk voor extra mokerkracht zorgt. Tweede album ‘Noumenon’ beukt zowaar nog harder dan ooit en presenteert een erg eigenzinnige vorm van moderne metalmuziek, eentje met eigen regelmatigheden en wetmatigheden, die gelukkig wordt gesust door vlotte melodieën. Invloeden van speedmetal en hardcore zijn niet weg te cijferen, maar worden naar eigen goeddunken verhakt en extra opgeklopt. Tussen twee tournees in Engeland door, komt Bear de maaginhoud van de bezoekers op AMF even grondig door elkaar schudden met zijn zwaar verteerbare, graaiende songs.
Caliban
Wie Duitsland en metal met elkaar in verband brengt, denkt vaak aan de soms belegen heavy metalbands die het enkel over draken en zwaarden hebben. Maar de Oosterburen beschikken ook over een florerende en kwalitatief sterke hard- en metalcorescene. Caliban is sinds het begin samen met Heaven Shall Burn en Maroon voorvechter geweest. Waar de laatste uit elkaar ging en Heaven Shall Burn nog steeds zijn eigen koppige weg vervolgt, heeft Caliban zijn sound door de jaren heen verder verfijnd: meer melodie, meer doordachte aanpak in de composities en vooral een ijzersterke livereputatie. Het is zeker op een podium dat deze jongens tot hun recht komen en het is vrij zeker dat ze dat ook in Antwerpen zullen doen.
Decapitated
Waar Decapitated destijds opviel doordat het Poolse doodseskader bestond uit wel uitzonderlijk jonge snaken (14 jaar!), hebben ze de jaren erna gewoon gedaan wat ze van het begin deden: technische deathmetal van een hoog niveau brengen. Even zag het er naar uit dat de groep de handdoek in de ring zou gooien na de dood van hun originele drummer Wietold op 24-jarige leeftijd, maar onkruid vergaat niet en de nalatenschap zou beter gediend zijn door volop verder te gaan en puike deathmetal te blijven schrijven. Decapitated is dan ook een van de meest strakke deathmetalbands die er rondlopen en net als vele collegae uit Polen hebben ze die unieke touch, een snuifje venijn die hen apart doet staan van de concurrentie. Snedig en strak: de nekspieren zullen getest worden.
Exodus
Thrashlegende Exodus mag dan niet de meest productieve band ooit zijn, ze behoren wel bij een van de meest eigenzinnige. Destijds lagen de heren mee aan de basis van wat ondertussen zo mooi de 'Bay Area Thrash' genoemd wordt samen met ondermeer Death Angel. Exodus is een band die in zijn songs vaak rechts gaat wanneer mensen links verwachten, maar dankzij vakkundig spel klinkt het geheel steeds als een klok en waar veel andere acts van hun generatie na jaren zachter zijn geworden (Metallica?), blijft Exodus loei- en loeihard. Bandleider Gary Holt is nog steeds kwaad, maar zolang dat de kwaliteit blijft opdrijven, is dat een goede zaak. Recent herenigde de groep zich met oudgediende zanger Steve Souza en ondanks de wat instabiele rij zangers blijft deze line-up een van de beste die de band ooit kende.
Homer
Homer is voor de Vlaamse punkmetalscene even vertrouwd als de gelijknamige, karikaturale tekenfilmfiguur. Dat heeft niet in het minst te maken met het feit dat zanger en frontman Johan de grondlegger en stuwende kracht is achter het befaamde Funtime-label, een fantastisch platform voor fris talent. Wat zo’n vijftien jaar geleden startte als een strakke, melodieuze punkrockband is na vijf studioplaten geëvolueerd tot een machine die rauwe, mathematische gitaarsongs combineert met hardcore, punk en de vertrouwde energieke explosies. Recentste werk ‘The Politics of Make Believe’ presenteert een band die niet vuil is van statements, zijn eigen (wat duistere) muzikale draai heeft gevonden en vooral klaar is om elk livepubliek eens stevig door elkaar te rammelen.
Izegrim
De ster van het Nederlandse Izegrim is gestaag aan het stijgen. Niet moeilijk wanneer een band de ene na andere sterke schijf uitbrengt en vooral uitblinkt in optreden. De heftige death/thrashmetal van het gezelschap mag dan al refereren aan legenden Carcass, toch weten deze heren en dame netjes op hun eigen pootjes te staan en met hun meest recente wapenfeit 'Congress of the Insane' lijkt werelddominantie nog slechts een kwestie van tijd. Te midden de behoorlijk snelle en heftige riffs bezigt deze groep immers de nodige melodie, een welkome afwisseling die de songs meer doet leven. De rauwe strot van frontvrouw Marloes laat trouwens veel mannelijke brulkikkers een spreekwoordelijk poepje ruiken.
Prematory
Prematory is een vrij jonge Belgische thrashband die uitblinkt op een podium. Waar het plaatwerk weliswaar potentie laat horen, blijken deze jongens live het meest tot hun recht te komen. De snelle en snedige songs winnen aan overtuigingskracht omdat ze dan rauwer klinken, het enthousiasme en spelplezier is merkbaar en slaat over bij het publiek en de frontman is precies dat: een echte frontman die weet wat en wanneer hij moet zeggen. De lichte old school vibe (een snuifje Megadeth en behoorlijk wat Death Angel) wordt nog versterkt door de smeuïge gitaarsolo's en daardoor levert Prematory een ideaal pakket op om van te genieten.
The Setup
Meer dan tien jaar rammelt The Setup podia in groot Antwerpen door elkaar. Het vijftal, dat ondermeer met Born From Pain en Death Before Dishonor op tournee mocht, blinkt uit in erg spichtige, agressieve metalcore. Scherende gitaarriffs worden doorsneden door de tierende dubbelzang van dreigende frontman Kris de Weerdt en gitarist Raf Balrak. Een speedtempo is, gezien het muziekgenre, noodzakelijk, maar melodie blijkt toch voorrang te krijgen, wat van The Setup een erg ontvankelijke band maakt. Op Antwerp Metal Fest komt het gezelschap zijn vierde plaat, ‘This Thing of Ours’, onthullen. Met eigen productie en in de eigen studio en onder begeleiding van ex-lid en Diablo BLVD gitarist Andries Beckers, moet deze bekroning op een decennium uitdragen van kwalitatieve muzikale statements, een inleiding zijn voor een aantal energieke internationale shows.
Stand for Truth
Angelo en Etienne houden het Do Or Die-virus levend dankzij hun nieuwe band Stand for Truth. De band uit Doornik kiest resoluut voor onvervalste, stedelijke hardcoremuziek in de lijn van de New York hardcore scene (Agnostic Front, Sick of it All – waarmee ze dit jaar een Dour-podium delen), maar gooit daar nog een extra dosis woede op, zoals titels als ‘I’ll Make You Pay’ beklemtonen. Furieus, snel spel, bergen tattoes en onophoudelijk schoppen tegen de wetmatigheden van het maatschappelijk establishment zijn ook op hun eerste debuut ‘The Game Is Over’ talrijk aanwezig. Dit is onvervalste speedhardcore met tezamen gescandeerde refreinen en razende uithalen, energie die op podium tot het kookpunt wordt gebracht en in het gezicht van het publiek wordt uitgespuwd.
Toxic Shock
Ook het Antwerpse Toxic Shock, band aan huis in Trix, mag voor een tweede keer aantreden op AMF. Geen wonder ook, want de populariteit van de punkband die zichzelf graag op podium verliest in energieke buien en ongecontroleerde uithalen, blijft maar toenemen. Het gaf frontman Wally zelfs de sterkte om zijn kanker te overwinnen en met extra kracht ertegenaan te vliegen. Wat Toxic Shock zo sympathiek maakt, op zijn vriendelijke leden na, is zijn vorige voorliefde voor old school crossover trash. Bandana’s inbegrepen, worden bands als D.R.I. en Suicidal Tendencies omarmd, maar met de power van Municipal Waste vermengd. Dat geeft een energieke opstoot waarin snelheid in de strofen even kort durft afnemen en plaatsmaken voor een welgemikte, vingervlugge gitaarsolo alvorens met dubbele kracht te exploderen. Toxic Shock flitst daarmee eind jaren ’80 naar het heden toe en koppelt nostalgie aan moderne sterkte en thematieken, zoals het tegen Bart De Wever aanstotende ‘NIVOA’ verduidelijkt.
Your Highness
De eveneens Antwerpse punkband Your Highness werd terecht op de troon gezet bij het initiatief Staalhard, dat extra licht wilde werpen op de toch wel heel sterke metalscene die in Vlaanderen momenteel heerst. In zijn nog beperkte leeftijd, heeft het vijftal zich immers een sterke identiteit toegeëigend door zijn stevige gitaarmuziek te doorwringen met lage, gemene stonerriffs: een optelsom van metal en blues. Als een bulldozer walst Your Highness steevast het publiek plat dankzij een felle wall of sound van scherende melodieën en de loeiende brulstem van Ben Baert. De begin dit jaar op Rough Trade verschenen split LP met Hedonist is een voorbode voor een eerste volwaardig album (streefdoel voor release dit najaar), en een blijvend groeiende populariteit. Your Highness komt voor een tweede keer punten pakken op Antwerp Metal Fest. Wie weet nemen ze ditmaal hun zelfgebrouwen Hoogheid-biertje mee?
