Eindelijk nog eens een organisatie die zijn nek durft uit te steken in Antwerpen. Dat er een metalminnend publiek in de grootstad huist, bewijst een concertzaal als Trix met zijn vele internationale shows of een organisatie als Heartbreaktunes die al jarenlang in de ondergrond van punk en metalmuziek rommelt. Een universeel festival waarbij zware metalen centraal staan, is echter een groot gemis. Daar komt deze zomer verandering in. Gedurende twee dagen pakt het erg budgetvriendelijke Antwerp Metal Fest uit met meer dan twintig bands, waarvan enkele opmerkelijke intercontinentale toppers maar met ook een gezonde ruimte voor regionaal talent.
Vrijdag
Death Before Dishonor
Diablo BLVD
Op de eerste editie van dit metalfestival met grote ambities mocht natuurlijk boegbeeld (en ook een beetje peter) Alex Agnew niet ontbreken. Hij zal met zijn Diablo BLVD het hoofdpodium op de eerste dag afsluiten. Het is inmiddels alom geweten dat de man met de grote mond ook een grote keel kan openzetten en zijn erg succesvolle comedycarriere afbreekt om met deze band een groter verhaal te kunnen uitwerken. Momenteel wordt volop gewerkt aan een derde album, dat allicht de vette, bluesy gitaarrock’n’roll waarmee dit aan Danzig schatplichtige gezelschap uitpakt, verder uitdiept. Als voorsmaakje voor deze derde plaat wordt speciaal en exclusief op Antwerp Metal Fest overigens de erg gelimiteerde 7-inch vinyl ‘Rise Like Lions’ single uitgebracht. Gierende gitaarriffs, zwevende zangpartijen en een stevige stadionsound klinken al op de halve minuut lange teaser die op YouTube werd vrijgegeven. De gelijknamige Rise Like Lions-tour die de band in Bouckenborgh brengt, zal dus allicht nieuw werk bevatten, maar ook klassiekers als het lekker scherende ‘Black Heart Bleed’ of het stevig stompende, thrashy ‘Builders of Empires’. Een ding is zeker, de stem van Alex Agnew zal prima weergalmen in het nachtelijke Bouckenborghpark.
In Quest
Onvoorspelbaar, ritmisch opwindend, bruut edoch verfijnd: allemaal termen die van toepassing zijn op het vaderlandse In-Quest. Destijds begonnen als rauwe death/grindband, heeft de groep al een aantal jaar het licht gezien en bezigt de band een heftig hakkende stijl die in de lijn ligt van wat Meshuggah brengt. Het djent noemen, zou de groep onrecht aandoen, want In-Quest speelt niet louter met polyritmiek, maar voegt er een eigen sausje aan toe. Op plaat bijzonder overtuigend, live overweldigend: dit is een Belgische band om trots op te zijn! In-Quest zal nog in juni volledig in eigen beheer een gloednieuwe, vijfde studioplaat uitbrengen waar het Antwerp Metal Fest publiek bij de eersten van zal mogen proeven.
Zaterdag
Knuckledust
Knuckledust is een van de zeldzame hardcore grootheden die eens niet uit de Amerikaanse Bronx afstammen. Het Londense kwartet heeft al vijftien jaar dezelfde bezetting en heeft zich het New York Hardcore-virus helemaal toegeeigend. Acht albums lang smeren de vier heren een stevige street credibility met no nonsense speedpunk samen tot een vette boterham van muzikale verwoesting. Dit is de kern van hardcore, zonder franjes: destructief en met onverbloemde sociale boodschappen waarin de bevolking uit de onderste maatschappelijke lagen zich weerspiegeld ziet. Het vorig jaar uitgekomen ‘Bluffs, Lies and Alibies’ is nu al een klassieker waarin strak, energiek en melodieus spel centraal staat. Live vertolkt zich dat in een muzikale woede-uitbarsting die even fel klinkt dan dat de zowel schreeuwende als rappende frontman Pierre eruit ziet. Check de integrale show van twee jaar geleden op Ieperfest op YouTube en begin gerust al te vrezen voor bloedneuzen en blauwe plekken.
Napalm Death
Toxic Shock
De Antwerpse band Toxic Shock mag dan nog maar een kleine drie jaar aan de snaren plukken, het bracht hun wel in het voorprogramma van helden als Municipal Waste of Agnostic Front. Met een crossover van oude, vertrouwde thrashmetal, een wilde punkspirit en heerlijk hippende ritmen knipoogt het viertal naar veteranen als D.R.I., met wie ze overigens ook al samenspeelden. Rauw en vertrouwd zijn termen die op het gloednieuwe, volledig zelf uitgebrachte debuut van Toxic Shock (‘Daily Demons’) terugkeren, een knipoog naar de eerste thrashpunkgolf in de jaren ’80. Knallende drums, zware riffs en snelle, hoog jankende gitaarsolo’s begeleiden de vuile, bitsige zang van Toxic Wally. Een ongepolijst doe-het-zelfgevoel hoort daar vanzelfsprekend bij, geschikt voor wie met weemoed terugblikt naar tijden dat imago, marketing en studioproductie totaal nog niet van tel waren. Extra tip: Toxic Shock post deze dagen druppelsgewijs songs van ‘Daily Demons’ op zijn Soundcloud pagina.
