Het succesverhaal voor Antwerp Ambient blijft groeien. Inmiddels heeft initiatiefnemer Sjaak Overgaauw alles in de startblokken gezet voor een vierde jaar op rij van dit experimenteel, sfeervol en bovenal unieke evenement (dat vroeger de naam “Live Looping Festival” meekreeg). Net als vorige editie, heeft Overgaauw zomaar eventjes zes internationaal uitstralende artiesten op het programma geplaatst - zijn eigen Premonition Factory inbegrepen – goed om een heerlijk lang uitgerekt avondje weg te zinken in oeverloze poelen van gevoel, geluid en fantasie. Maar ook goed om geboeid te worden door vaak erg gewaagde experimenten, want deze editie durft al eens wat grenzen te verschuiven…
Het siert de organisator en geluidstovenaar in elk geval zijn eigen project onderaan de affiche te zetten. Insiders in dit milieu weten echter dat de kunsten van de heer Overgaauw niet onderschat moeten worden. Premonition Factory heeft net een nieuwe langspeler uit, ‘Live in X-Rated (Kink FM)’ waarop blijkt hoe dit eenmansproject vooral zijn sterkte vindt in live en realtime creaties. Gelaagde synthesizerklanken die uitmonden in diep penetrerende drones, tribal ritmen en een eindeloos geduld om op het juiste moment een subtiele karakterwijziging door te kunnen voeren, biedt een gratis reis tot het rijk van de eeuwige rust. Een mysterieuze, soms wat duistere ondertoon dient echter maar om extra dimensies aan te bieden.
Het tweede Belgische project op het programma, valt onder de veelzeggende naam Stratosphere. Wegkwijnende soundscapes, harmonieuze melodieën en een onderbouw van akoestische instrumenten kenmerken de geestesverruimende muziek van deze poulain van Dirk Serries (Fear Falls Burning, VidnaObmana) met wie hij af en toe ook het project Microphonics deelt. Statosphere ofte Ronald Mariën is inmiddels al twaalf jaar aan het musiceren in zijn eigen poëtisch ambientwereldje dat nog steeds banden onderhoudt met analoge muziekbronnen en tapes, maar vooral wegzinkt in nogal duistere, diep dromerige klanknevels die door drones van gitaar en bas worden aangedreven.
Vanaf de landgrenzen worden overschreden met het duo (Jan Kees) Helms / (Alejandra) Slutzky, wordt het programma ook iets explicieter en extroverter. Geluid- en videokunstenaar Helms zorgt voor languit gerekte, avontuurlijke gitaarpartijen en een obscure omkadering met abstracte filmbeelden. Slutzky vult die verder op met bloemrijke, multiculturele gedichten tot een bizar, aangrijpend geheel.
Een van de meest bekende gezichten deze editie, is ongetwijfeld Machinefabriek. De muziekanalfabeet uit Rotterdam brengt steevast erg filmische ambient vol neoklassieke ingrediënten en details. Wie op de man zijn site gaat kijken naar uitgebracht werk, ontdekt dat hij bijna elke maand een nieuwe release uitbrengt en inmiddels heeft samengewerkt met tal van internationale gezichten uit de elektronica, klassieke en jazzwereld. Ook live blijft Machinefabriek zichzelf telkens weer uitvinden in een geheel van veldopnamen, abstracte loops en van kleur wijzigende soundscapes, waarbij experiment, emotie en impressie centraal staan en het element ‘noise’ al eens om de hoek durft te komen kijken.
Het laatste Nederlandse project op rij luidt de naam DarkEnsemble: een academisch duo (Blanka Pesja en Gal Aner) dat de vermenging van menselijke stem met machinale muziek onderzoekt. Op hun debuutplaat ‘Body with Drawing’ injecteren ze scanderende rijmteksten in een mengelmoes van dromerige soundscapes en geïmproviseerde, akoestische accenten van het Christian Pabst Trio op piano, bas en drum. Dit doen de verschillende deelnemers telkens tegelijkertijd en zonder vooraf bepaald patroon, wat leidt tot een mistig, sferisch geheel.
Gitaar, piano, glockenspiel, violen, orgel, trombone,... het is dikwijls een verrassing welke akoestische instrumenten de Zweed Dag Rosenqvist als Jasper TX in zijn klankcomposities zal verwerken. De akoestische klanken geven een melancholische ondertoon aan zijn steeds donkerder wordende albums vol ijle drones, noise en distortion. Hierdoor worden de nummers dus niet pikzwart geverfd en ademen ze kleurrijke tinten (bruinzwart, roodzwart,...). Op zijn laatste soloalbum ‘The Black Sun Transmissions’ zijn duidelijke elementen uit zijn postrock verleden te horen (in het duo De La Mancha) met langgerekte stukken waar laagje na laagje wordt opgestapeld tot oorverdovende climaxen. Liefhebbers van Fennesz en Svarte Greiner zullen zich bij de muziek van Jasper TX helemaal thuis voelen.
Wie de Schouwburg van CC Luchtbal een beetje kent, weet ook dat een experimenteel droomfestival als Antwerp Ambient hier helemaal tot zijn recht komt. Komende editie koppelt in elk geval het vertrouwde aan het vernieuwende en laat ambient en dronemuziek in vele verschillende varianten op het publiek los. Niet te missen dus!
