Afro Latino Festival 2014

---

Voor fans van tropische vibes zijn er weinig Belgische festivals interessanter dan het Afro Latino festival. Enerzijds omdat het festival de zonnige muziekwereld opentrekt van Amerika tot Afrika en daarbij een hele reeks stijlen aanboort. Anderzijds omdat het oog heeft voor gevestigde waarden, naast opkomende artiesten, waarbij niet zelden groepen geprogrammeerd staan die voor het eerst in België of zelfs Europa komen optreden.

Net echt

Vrijdag 20 juni, de openingsdag van Afro Latino is klassiek een stevig uitgebouwde opwarmingsavond die vooral goed zal liggen bij de fans van Zuid- en Midden-Amerikaanse muziek. Met Daddy Yankee en Farruko staat er twee keer reggaeton uit Puerto Rico op de affiche, maar waar de eerste opteert voor een commercieel stuiterend glamourgeluid, klinkt de tweede wat lomer en meer elektronisch. Beiden hebben echter, zoals wel meer artiesten in het genre, een zwak voor “net echte” videoclips, waarbij de attitude en het gedoe van Amerikaanse machovoorbeelden al even belangrijk lijkt als de muziek op zich.

Dan klinkt de soca van Kes the Band (eveneens te horen op zaterdag) uit Trinidad & Tobago heel wat organischer. De kern van de groep wordt gevormd door de drie broers Dieffenthaler, waarvan de zanger de voornaam Kees meekreeg, een combinatie die qua appeal wel wat bijsturing kon gebruiken, vandaar dat de naam met een klinker ingekort werd. Het heeft de verbale virtuositeit van Kees Dieffenthaler echter niet geschaad, want opvallend rad van tong, is zijn stemgeluid een van de meest opvallende kenmerken van de band.

De affiche van de openingsdag wordt vervolledigd door de salsa van Dark Latin Groove en enkele artiesten uit de lage landen. Buscemi komt uit gewoonte neer Bree, maar brengt dit jaar zangeres Aline Lua mee. Breder wordt het geluid opengetrokken bij de worldbeat dj’s Groovalicious en zijn Nederlandse collega mpsPILOT. Deze laatste is geen onbekende voor bezoekers van Afro Latino en Sfinks en was daarnaast ook te horen op WOMAX, Sziget en was bovendien meermaals te gast op het befaamde Festival au Désert.

Militaire coup

Waar Afro Latino op de eerste dag haar naam slechts gedeeltelijk waar maakt, komt er op zaterdag meer evenwicht in de programmatie door de intrede van enkele Afrikaanse of Afrikaans georiënteerde bands. De meest opvallende daarvan is Bassekou Kouyaté & Ngoni Ba. Kouyate, een grootmeester van de luitachtige ngoni, is een van de prijsbeesten van de Malinese muziekwereld, naast Fatoumata Tiawara, Ali Farka Touré of Toumani Diabaté, om er maar enkele te noemen. Voor zijn Ngoni Ba combineert hij al dan niet elektronisch vervormde ngoni’s van verschillende grootte en tessituur, een concept dat gedurende drie cd’s, annex een heleboel prijzen en nominaties haar deugdelijkheid bewezen heeft.

Kouyaté’s laatste album ‘Jama Ko’ werd opgenomen in 2012 tijdens de militaire coup in Mali en leverde hem enkele weken geleden de Songlines Music Award voor beste artiest op. De plaat werd geproducet door Howard Bilerman (Arcade Fire) en dat is er aan te horen. De complex verweven en gemillimeterd op elkaar inhakende ngoni’s klinken nu grootser dan ooit, iets waar de extra instrumenten en de poppy mastering zeker aan meehelpen. Voor ‘Jama Ko’ gooide Kouyaté de bezetting van zijn band bovendien stevig om. Meer dan ooit is de groep family affair met zoals steeds zijn echtgenote Amy Sacko als zangeres, maar nu ook twee zonen op diverse ngoni’s.

Toch moet Ngoni Ba het nog steeds vooral hebben van de kleine nuances. Heel anders dan bij Staff des Leaders dat met een exuberant en broeierig geluid over het publiek raast. Deze Brusselse muzikanten met Congolese roots zijn thuis in de Matongé-wijk. Toch klinkt hun hyperkinetische soukous alsof ze recht uit het midden van Afrika komt: overvol en twinkelend met een bezetting die varieert van tien tot veertien muzikanten op het podium, zoals ze eerder reeds lieten zien en horen op Couleur Café, de Antilliaanse Feesten en Esperanzah!

Minder explosief, maar wel gevarieerder, klinkt een andere Belgische band: Los Callejeros. Hun mix van cumbia, gypsy en ska lijkt op papier een zoveelste Manu Chao clone, maar enkele jaren geleden liet de band uit Kessel-Lo op Couleur Café een sterk optreden noteren dat het genre met gemak oversteeg.

Met Los Callejeros zit het programma opnieuw in meer Amerikaans en Jamaïcaanse vaarwater en die muziek blijft numeriek hoe dan ook het overwicht bewaren met de dancehall van Busy Signal (vorige zomer nog in de studio actief met Major Lazer), de Nederlandse reggae-hiphop van Deventer Vibes en de al meer dan een kwarteeuw actieve Brit Macka B. Nog zo’n oudgediende, maar dan uit de salsawereld is Charanga Habanera dat niet minder dan vijf vocalisten in stelling brengt.

Traditioneel herbergt de affiche van Afro Latino enkele Belgische en zelfs Europese premières en dat is dit jaar niet anders. Op zaterdag speelt de oorspronkelijk uit Panama afkomstige hiphopgroep Los Rakas haar eerst optreden in Europa. Voor het Colombiaanse Fonseca gaat het dan weer over het eerste optreden op Belgische bodem. Hoe indrukwekkende dat zal zijn, valt echter af te wachten, want hoewel gelardeerd met accordeon klinkt de mengeling van cumbia en rock, braaf afgewerkt met een stompende beat, wel erg radiovriendelijk. Cumbiafans zullen zeker de energie van bijvoorbeeld Bomba Estereo missen en het valt dan ook sterk te betwijfelen of deze band ook op Afro Latino beland was, mocht er niet in het Spaans, maar in pakweg het Engels of het Nederlands gezongen worden. Deze vraag dringt zich trouwens ook op bij het Amerikaanse Vena dat opdraaft met bachata, de Dominicaanse smartlap.

Terugkeer

De slotdag van Afro Latino is de dag van de bands die een comeback maken of maakten. Zo leek de weg voor het The Garifuna Collective, zeven jaar geleden al te horen op Afro Latino, geëffend met het album ‘Wátina’. De release werd een vaste waarde in eindejaarslijstjes, maar het daaropvolgende jaar overleed frontman Andy Palacio en doofde de ster van de band uit. In 2013 verscheen er echter een nieuw album ‘Ayo’, vol soepel lopende, melodische en zoetgevooisde songs, waarmee de groep klaar lijkt om de draad op te pikken.

Dat deden eerder de muzikanten van het Franse Babylon Circus nadat zanger David Baruchel in Moskou van een trap donderde en bijgevolg een schedelbreuk opliep. Ondertussen is hij terug te horen in de band die als geen andere een overtuigende mix van rock, reggae, punk en chanson weet neer te zetten. Met een moeilijk in te tomen energie en een geluid als een huis overstijgt de groep het reggae-genre waar het gemakshalve in geplaatst wordt. Zonder hits of noemenswaardige airplay belandde de band zo op Dour, Sziget, Cactus en Pinkpop: het is niet veel Franse bands gegeven.

Als een doorslagje van Babylon Circus klinkt RoCola Bacalao: even energiek en ook met een handvol blazers, maar hier worden gitaren eerder gemengd met latin. Traditioneler klinken de salsa van het Orquesta SCC en de son van Yuniel Jimenez, terwijl het zomerse geluid van Bê Ignacio (voor het eerst in België) het midden houdt tussen de feel good hits van Jason “I’m Yours” Mraz en Michel Teló. Resoluut op de nostalgie mikken de Rootsriders feat. Michell Brunings. Deze Nederlandse reggaeband gaat op Afro Latino grasduinen in het Bob Marley-album ‘Survivor’ en de Marley-compilatie ‘Legend’, waarmee de kans op een greatest hits polonaise niet denkbeeldig wordt.

Voor de afsluiter van het festival kiest Afro Latino echter weer voor eigenzinniger vaarwater. De Brazilaanse dj Maga Bo is immers niet de zoveelste happy worldbeat producer. Meer dan eens krijgt zijn muziek, bij voorkeur samengesteld uit speciaal voor en door hem opgenomen samples, een wat donker karakter. Zijn muziek flirt soms met het minimalisme en vibreert lekker in de diepte, waarmee hij een andere kant van de Brazilaanse muziekwereld horen, iets wat meteen verklaart waarom Maga Bo ook buiten zijn eigen wereld scoort, met o.a. een release op het Ninja Tune label.

Naast de live-programmatie van de twee grote podia (Main Stage en Hakuna Matata) , biedt Afro Latino nog eens evenveel sites aan met dj’s en soundsystems naast een hele reeks dansworkshops van Bollywood tot flamenco en bachata en uiteraard is ook het WK voetbal aanwezig, met een live uitzending van de wedstrijd België-Rusland.

De beschermde werken kunnen door de internetgebruiker gratis geconsulteerd worden, met uitsluiting van verdere reproductie en/of openbare mededeling ervan. Deze site wordt onderhouden conform de afspraken met de Belgische auteursrechtenvereniging SABAM.
Gebruiksvoorwaarden | Contactgegevens | Mobiel | Ontwerp en realisatie: Studio Hert