Overdag rijden in het Brusselse station Kapellekerk lustig treinen heen en weer, maar wanneer de avond valt zijn er andere taferelen te ontwaren. De groezelige hal van het station vormt namelijk het decor voor Recyclart, een ietwat ongewone maar bijzonder authentieke concertzaal. Vandaag staat er een lange rij wachtenden voor de deuren, want het Zweedse postmetalcollectief Cult of Luna komt langs in het kader van zijn Europese tournee. In hun kielzog treden tevens de Kortrijkzanen van Kingdom en het Franse General Lee aan.
Wie Kingdom zegt, moet onvermijdelijk ook Amenra zeggen. Het trio bestond tot voor kort enkel uit Amenra-leden en zelfs na het gedwongen vertrek van gelegenheidsdrummer Vince Tetaert blijft de gelijkenis ontegensprekelijk. Net zoals zijn grote broer zweert Kingdom bij loodzware, repetitieve gitaarriffs en een postapocalyptisch sfeertje. Voorlopig ontbeert de band nog beetje finesse, maar met een tomeloze overgave bewijzen Colin Van Eeckhout en Matthieu Van de Kerckhove dat hun nevenproject wel degelijk levensvatbaar is. Ook General Lee blaakt van gezondheid en weet een beklijvende set neer te zetten. In 2008 brachten deze Fransozen in eigen beheer het verdienstelijke debuut 'Hannibal Ad Portas' uit, een eigentijds klankuniversum waar postrock, metal en hardcore elkaar ontmoeten. Hoewel de groep bij momenten nog een eigen smoelwerk mist, zorgt de zinderende apotheose van 'Drifting' voor het eerste kippenvelmoment van de avond.
In het verleden werden ze ook wel eens afgedaan als een kloon van ISIS en Neurosis, maar intussen is Cult of Luna een referentie op zich geworden. Op het recentelijk verschenen 'Eternal Kingdom' staat het muzikale genie van het Zweedse octet als een paal boven water. Een verschroeiende doch uitgekiende muur van gitaren wordt gelardeerd met de perfect gedoseerde screams van Klas Rydberg en het magistrale slagwerk van Magnus Lindberg, wat resulteert in epische songstructuren die baden in een allesverwoestende schoonheid. Dat is ook vanavond niet anders: gesteund door een uitstekende geluidsmix laat de groep zijn publiek alle hoeken van de zaal zien. 'Eternal Kingdom' wordt vertegenwoordigd door onder andere de briesende opener 'Owlwood', het wild om zich heen schoppende 'Following Betulas' en een majestueuze titeltrack. Uit de eveneens sublieme voorganger 'Somewhere Along the Highway' (2006) puurt de groep bezwerende versies van 'Finland' en 'Dim', twee machtige composities van meer dan tien minuten waar atmosferische passages en woeste geluidsorkanen hand in hand gaan. Glansrijk geslaagd, heet dat dan.
Zowel Kingdom als General Lee mist nog een beetje maturiteit om van een echte overrompeling te spreken, maar beide bands weten de toehoorders aangenaam te verrassen en tonen flarden van hun potentieel. Cult of Luna van zijn kant heeft na ruim een decennium geen last meer van groeipijnen. Met een oorverdovend fraai concert manifesteren ze zichzelf als één van de vaandeldragers van de experimentele metal. Het is vruchtbare grond, daar in het hoge noorden.
