Voor iemand die zo'n graad van internationale faam heeft bereikt, mag het een wonder heten dat 'Other People's Lives' Ray Davies' eerste solo-album is. Davies was naast de voormalige frontman ook de primaire songschrijver van The Kinks, één van de belangrijkste groepen van de zogenaamde « British Invasion » van de jaren '60 en wordt vaak in één adem genoemd met The Beatles, The Rolling Stones en The Who. Naast een handvol wereldhits scoorde deze band ook succes bij de critici met ambitieuze en ondertussen klassiek geworden albums als 'Arthur' en 'The Village Green Preservation Society'.
Het laatste echte album van deze groep dateert uit 1993, maar in die periode waren The Kinks al enige tijd irrelevant geworden. Elk album bevatte nog wel enkele degelijke nummers, maar zelfs de meest volhardende fans verzuchtten zich af en toe dat het wel nooit meer zoals vroeger zou worden. Deze eerste soloplaat 'Other People's Lives' werd bijeengeschreven en opgenomen in de eerste helft van dit decennium, maar in tegenstelling tot wat een lange lacune in releases meestal doet verwachten is dit geen log, overgeproduceerd « meesterwerk » geworden. Het album zit weliswaar onberispelijk in elkaar (wat nogal ironisch is, aangezien Davies ooit de gevleugelde woorden « perfection is boring » in de mond nam), maar het is een speels en goedgehumeurd geheel geworden, met als rode draad de Britse nationaliteit in al haar aspecten. 'Next Door Neighbour' handelt over het kleine leven, over vriendelijk zijn tegen de buren. De song is een mooi voorbeeld van Davies' talent om haarscherpe observatie in ontroerende en rake teksten om te zetten. Toch is niet alles peis en vree in Jolly Old England : in de bijtend satirische rocker 'Stand Up Comic' neemt de songschrijver het lage allooi van de Engelse cultuur op de korrel : « And when the stand up comic belches/ The audience belches back ». Ook de in zijn ogen verwerpelijke tabloid-pers moet er aan geloven in de titelsong. Naast Davies' uitstekende teksten valt ook op hoe jong zijn stemt klinkt : of het aan een gezonde levenswijze ligt of eerder aan het consumeren van dagelijkse porties thee, de zanger klinkt nog exact hetzelfde als in de beginjaren van zijn oergroep. Bovendien wordt duidelijk waar Bert Ostyn van Absynthe Minded de mosterd heeft gehaald qua nasale nonchalance en verwarde frasering.
Dit eerste solo-album is een prijzenswaardige verzameling geworden bestaande uit gewoon degelijke nummers en songs die nu al naast het beste van The Kinks mogen gezet worden. Het leidt geen twijfel dat dit album Davies' platenfirma niet veel rijker zal maken, maar bij de enkelen voor wie het heilige Kinks-vuur nog steeds brandt zal 'Other People's Lives' zonder twijfel in de top-tien van 2006 eindigen. Hopelijk doet Davies dit jaar zijn tournee van 2005 nog eens over, zodat het publiek ook het nieuwe materiaal luidkeels kan meezingen.
Meer over Ray Davies
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
