Aziatische solisten zijn steevast violist of pianist, maar hoornist Xiao-Ming Han is de uitzondering die de regel bevestigt. Met het English Chamber Orchestra nam hij Mozarts vier volledige (er bestaan schetsen van niet minder dan zeven) hoornconcerti op. Hoewel deze werken, in tegenstelling tot Mozarts andere concerti voor blazers, uit zijn volwassen periode stammen en een zelfzekere compositiehand verraden, kunnen ze toch de vergelijking met de grote pianoconcerti, die rond dezelfde tijd geschreven werden, niet aan. Mozart schreef deze stukken dan ook eerder als verstrooiingsmuziek, in opdracht van een goede vriend, de hoornist Joseph Leutgeb. Ze bevatten hoe dan ook erg mooie momenten, en vallen meteen in de smaak, al is het maar omwille van de levendige finales, die de oorsprong van de hoorn als jachtinstrument voor de geest halen.
Xiao-Ming Han speelt met een uitzonderlijk mooie klank, eerder zacht en erg warm en met precies de juiste hoeveelheid vibrato, die tedere passages heel veel gevoel meegeeft. Elke frase klinkt zo heel logisch en aantrekkelijk, en dat houdt deze vier concerti interessant om te beluisteren. Misschien hadden de levendige laatste delen van elk concerto met wat extra 'spierballen' gespeeld kunnen worden, maar deze solist kiest ervoor om in het karakter van pure ontspanningsmuziek te blijven en niet al te scherp te spelen, zelfs niet op luide of snelle passages. Jammer wel dat het derde concerto iets minder enthousiast klinkt. Het eind van een lange opnamedag misschien? De candenza's gebruikt Xiao-Ming Han dan weer om acrobatische toeren uit te halen op zijn instrument; en moeiteloos zoekt hij bijvoorbeeld extremen in het register van zijn hoorn op. Hoewel deze moeilijke cadenzen zo een beetje afsteken tegen de concerti, die relatief eenvoudig geschreven zijn, worden ze wel erg smaakvol gebracht en Xiao-Ming Han brengt ook meer dan alleen maar holle virtuositeit.
Het English Chamber Orchestra begeleidt zijn solist soepel en elegant, al komt het orkest net te vaak wat braafjes over. Maar de violen bezitten een heerlijk zijden klank, waarmee rustige passages heel fijn gespeeld worden. De trage delen uit elk concerto winnen veel hierdoor en niet zelden een elegante frase in de hoekdelen ook.
Van Mozarts hoornconcerti bestaan voldoende andere opnames en deze cd doet niets om de anderen van hun plaats te stoten. Toch heeft ook deze plaat zeker zijn verdienste, al was het maar omwille van het mooie geluid dat Xiao-Ming Han uit zijn instrument tovert.
Meer over Wolfgang Amadeus Mozart
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
