Mozart hield, zo wordt gezegd, van elk instrument, behalve van de dwarsfluit. Niettemin schreef hij, nog voor hij twintig was, twee concerti voor dit instrument, in opdracht van een Nederlandse amateur fluitist. Het tweede concerto werd echter gewoon een transcriptie van een eerder concerto voor hobo en orkest. Op deze cd voert de bekende jonge fluitiste Sharon Bezaly Mozarts werk voor fluit en orkest uit. Dat zijn de twee concerti, plus twee alleenstaande stukjes.
Bezaly speelt met een zuivere, lichte toon, die niet zozeer het briljante van de hedendaagse fluit maar de zachtere toon van de houten fluiten uit Mozarts tijd probeert weer te geven. Zij houdt haar vibrato, een heikel punt bij veel fluitisten, perfect onder controle, wat haar klank heel verstaanbaar en zuiver houdt. Dat zij een briljante fluitiste is, bewijst zij overtuigend genoeg op deze cd. Mozarts muziek wordt heel eenvoudig en stijlvol gebracht, met mooi afgelijnde versieringen en zonder veel overbodig vertoon in virtuoze passages. De trage delen uit elk concerto worden sereen gebracht, zonder dramatiek of zonder meer te maken van deze muziek dan het eigenlijk is. Alleen in de cadenzen trekt Bezaly aardig stoute schoenen aan, want deze solopassages maken gebruik van bijna alle mogelijkheden en alle technische hoogstandjes van de moderne fluit, vooral dan wat de tessituur betreft. Deze stijlbreuk is even indrukwekkend als bevreemdend, want hoewel de luisteraar enkel maar respect kan hebben voor dit soort van virtuoos vertoon, typisch Mozartiaans is het hoegenaamd niet.
Het Finse Ostrobothnian Chamber Orchestra begeleidt eerder aan de voorzichtige kant, correct, maar zonder echt veel overtuiging. Nergens hoort de luisteraar eigenlijk een echt meeslepend tempo, hoewel de snelle hoekdelen van elk concerto natuurlijk stijlbewust en elegant gespeeld worden. Ook de blazers, meestal twee hobo's en twee hoorns, spelen heel discreet en de luisteraar zal hen niet echt op de voorgrond horen treden. Het laatste deel van het concerto in D bevat meer leven, met scherpe trillers in de blazers en een opmerkelijk levendigere orkestbegeleiding.
Mozarts fluitconcerti zijn vormen zeker niet het summum van zijn oeuvre voor blazers, maar het is beslist genietbare muziek. Bezalys spel nodigt natuurlijk uit om naar te blijven luisteren, maar het geheel van twee vroege concerti en een paar aardigheidjes voor fluit en orkest valt wat licht uit.
Meer over Wolfgang Amadeus Mozart
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
