Mozart schreef niet minder dan zes concerti voor hoorn en orkest maar slechts drie daarvan werden volledig afgewerkt. Bij een vierde ontbreekt slechts het trage middendeel maar is verder compleet, en het zijn deze vier concerti die men normaal gesproken uitvoert en opneemt. Zo ook op deze cd, waarbij Mozarts hoornconcerti uitgevoerd worden op achttiende-eeuwse natuurhoorn (een instrument zonder de ventielen die het instrument vanaf de negentiende eeuw kreeg). Solist is de Nederlander Paul van Zelm, die begeleid wordt door het Combattimento Consort Amsterdam.
De typisch robuuste klank van het Combattimento Consort toont zich bijvoorbeeld in de manier waarop de ritmische 'motor' onder Mozarts muziek (in het eerste deel van het tweede concerto bijvoorbeeld) steeds duidelijk en lichtjes geaccentueerd hoorbaar is. Het orkest speelt met meer gevoel voor muzikale retoriek en drama dan we normaal gesproken gewoon zouden zijn. Bovendien klinken ze steeds erg present en accuraat, wat de uitvoeringen heel wat ritmische kracht meegeeft. Ook opvallend is dat er gekozen wordt om de baslijn te versterken met een fagot, wat het orkest een vollere klank meegeeft.
Hoewel Paul van Zelm een indrukwekkende prestatie op natuurhoorn neerzet, klinkt hij soms wat vlak. Het drama dat in mineurpassages kan weerklinken, de lichtvoetigheid en het operakarakter van de finales in deze concerti moeten allemaal een stapje terugnemen. Het feit dat hij volledig zonder vibrato speelt kan daar natuurlijk voor verantwoordelijk zijn. Maar dat wil echter niet zeggen dat van Zelms interpretatie je koud laat, integendeel. Hij beheerst zijn instrument bijzonder goed, klinkt rijk en vol in elk register en klinkt zo egaal mogelijk. Hij doet dit door net dat ietsje terug te nemen op de gestopte noten waardoor die minder opvallend nasaal en veel ronder en warmer gaan klinken. De cadenza's, soms misschien wat aan de lange kant, grijpt hij aan om zijn virtuositeit op natuurhoorn overtuigend te demonstreren.
In de interpretatie van deze vier concerti ligt de nadruk op de vlotte tempi van de middendelen, die zelden echt als 'traag' te omschrijven zijn maar een licht, ontspannen karakter hebben, in de algemene geest van deze concerti. De finales, met hun evocaties van de jacht, worden dan eerder gezapig uitgevoerd, met rustige tempi en een wat zware manier van spelen in het hoofdthema.
Al bij al blijft dit een bijzonder knappe cd, die Mozarts concerti voor hoorn presenteert zoals ze in Mozarts tijd geklonken moeten hebben. Van Zelm speelt het klaar even vlot en moeiteloos over te komen op natuurhoorn als hij op moderne hoorn zou klinken, al had een beetje meer muzikale kleur hier en daar de cd net dat beetje interessanter kunnen maken.
Meer over Wolfgang Amadeus Mozart
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
