In de reeks In Flanders' Fields van het label Phaedra zijn alle cd's gewijd aan Vlaamse componisten en/of musici. Deze opname van Nees' grootste koorwerken is volledig Vlaams: de componist, de solisten, het koor en de dirigent. De drie religieuze werken zijn evenwichtig verdeeld over de cd: het korte 'Singet dem Herrn' zorgt voor de duidelijke cesuur tussen de twee grotere, Latijnse werken 'Trumpet Te Deum' en 'Neusser Messe'.
Vic Nees is een van de meest eminente figuren uit de koorwereld en dit niet alleen omwille van zijn capaciteiten als koordirigent, maar ook op gebied van koorcompositie. Nees heeft een herkenbare stijl die meteen opvalt: het zoeken naar harmonieën, het spelen met ritme en gesproken tekst naast vloeiende melodielijnen, onverwachte wendingen zonder echt te moduleren, gebruik van vergrote of verkleinde afstanden zijn maar enkele van de kenmerken die zo karakteristiek zijn voor Nees' koorklank. De sfeer is over het algemeen intiem en waar Nees ook goed van wanten weet, is het uitwerken van kleine motieven die bijvoorbeeld in het 'Trumpet Te Deum' vaak terugkomen, maar dan in een ander kleedje gestoken en meestal verdoken in het geheel. Wat bij het 'Te Deum' ook origineel is, is de bezetting: koor, sopraan solo en twee trompetten. De partijen tussen deze drie eenheden zijn evenwichtig verdeeld waardoor het resultaat zeer in balans is. Ook maakt Nees gebruik van deze drie verschillende inputs om effecten te creëren: gedempte trompetklanken, gesproken tekst, hoge lijnen voor de sopraan solo maken allemaal deel uit van zijn smaakvolle zin voor originaliteit.
Het 'Singet dem Herrn' begint swingend en heeft zelfs iets weg van gospel. Het is opgevat als één stuk dat bestaat uit verschillende geledingen en is gecomponeerd voor koor a cappella met sopraan solo.
Het derde en laatste werk van deze plaat is de voor de stad Neuss geschreven 'Neusser Messe'. Deze mis is geschreven voor koor, orgel en trompet, wat weer eens een niet vaak voorkomende bezetting is. Wat ook nog eens bijzonder is aan deze mis, is de structuur die niet helemaal overeenkomt met de structuur van een klassieke mis (geen Agnus Dei, toevoegen van een Alleluja en een Communio) en het gebruik van andere teksten van Hildegard von Bingen. In deze mis laat Vic Nees zijn kunnen de vrije loop en het resultaat mag er zeker zijn. Nees maakt gebruik van expressiemiddelen op alle niveau's: ritme, tekst, melodie, nuances en klankstructuur. Vooral bij het laatste herkennen we duidelijk zijn stijl: de vier stemmen van het koor blijven vaak bij elkaar en bewegen samen in afstanden van tertsen of kwarten. Dit geeft aan het geheel een intieme sfeer.
Voor deze plaat kan Vic Nees ook nog eens rekenen op uitvoerders van goede kwaliteit. De heldere klank en zuiverheid van intonatie van trompettisten Manu Mellaerts en Steven Verhaert geven de opname een dimensie meer. Soliste Els Crommen verwarmt met haar kleurrijke stem meteen de luisteraar. Het enige spijtige is dat ze op haar topnoten wat vlakker en magertjes klinkt. Het amateurkoor Musa Horti zet hier ook een stevige prestatie neer: zuiver van intonatie, goede tekstuitspraak en vele mooie nuances (hoewel forte-passages in de sopraanpartij soms wat moeizaam en hard klinken). Het bijbehorend boekje geeft nog eens duidelijke uitleg over de werken en dit in vier talen. Een mooi plaatje.
Meer over Vic Nees
Verder bij Kwadratuur
