Bij de strijkkwartetten van de jongere generatie draait het Duitse Artemis Quartet al een tijdje mee aan de top. Na recente succesvolle opnames met muziek van Beethoven en Ligeti heeft het voor zijn nieuwste opname beroep gedaan op een van zijn meest gerenommeerde voorgangers. Altviolist Thomas Kakuska en cellist Valentin Erben, twee leden van het Alban Berg Quartet, dat al bestaat sinds 1971, komen de Artemissers vervoegen voor een cd vol sextetmuziek uit de laatromantiek, uitgegeven bij Virgin Classics.
Het bekendste werk op deze cd is dat waar hij zijn titel aan ontleent: Arnold Schönbergs 'Verklärte Nacht'. Deze compositie, die op de rand van de tonaliteit staat, zweeft tussen passages vol complexe chromatiek en intieme, fluisterzachte momenten waarvan de ijle onzekerheid al een voorafspiegeling van Schönbergs dodecafonische periode lijkt te vormen. Aan de basis van 'Verklärte Nacht' ligt een gedicht van Richard Dehmel over een nachtelijke conversatie tussen een man en een vrouw die klagen over hun gebroken relatie. De indringende, nachtelijke sfeer wordt perfect getypeerd door Schönbergs rijke kleurenpalet, al zijn het vooral de brede, uitgesponnen melodieën en de steeds maar uitgestelde romantische climaxen die dit werk zijn kracht geven. De uitvoering die hier wordt neergezet grijpt naar de keel: een heldere klank vol aandacht voor de harmonische spanning gekoppeld aan een brede toon die perfect past bij de ietwat zwaarmoedige romantiek van het stuk maken er een kamermuzikale topbelevenis van. Ook in de andere composities op de cd bewijzen de zes hun klasse. Ze openen met het bijna tien minuten durende sextet waarmee Strauss' opera 'Capriccio' begint. De zachte, warme toon van deze prelude wordt perfect gevat in hun compacte, sfeervolle vertolking. Tenslotte spelen ze de bewerking die Heime Müller – violist bij Artemis – maakte van Alban Bergs eerste pianosonate. De complexe textuur van het origineel inspireerde Müller tot zijn sextetversie. De rijke polyfonie die in het werk aanwezig is, komt daardoor opvallend lyrisch naar voren. Daarnaast koppelt het werk een klassieke sonatevorm aan een harmonisch kader waarin de tonale vaste grond soms lijkt te verdwijnen. Ook hier zetten Artemis, Kakuska en Erben een levendige uitvoering neer die schittert door de warme klank en de spanningsvolle opbouw die ze creëren. In één woord: topklasse!
Meer over V/C
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
