Het Filharmonisch orkest van Luik is in Vlaanderen minder bekend maar eigenlijk is dit ensemble een van de betere orkesten in België. Dit orkest heeft een zwak voor Franse muziek, dat een belangrijk deel van hun concertrepertoire uitmaakt, en op deze cd brengen zij dan ook twee belangrijke Franse, negentiende-eeuwse symfonieën. Naast de bekende symfonie in d klein van César Franck (geboren in Luik, zoals het cd-boekje ons trots meedeelt, als kind van Duitse emigranten, maar opgegroeid in Frankrijk) staat op deze cd ook de symfonie in Bes van Francks leerling Chausson.
De negentiende-eeuwse symfonie, gedragen door titanen als Beethoven, Schubert, Bruckner en Brahms, was bijna uitsluitend een Duitse, of Centraal Europese, affaire. Het was dan ook geen toeval dat de weinige Franse symfonieën die in die tijd geschreven werden, hun inspiratie in de Duitse muziek gingen halen. Voor zowel Franck als Chausson was dat Wagner, die verguisd werd door de oudere generatie in Frankrijk, maar die vanaf de 1880 bij de Franse avant-garde aanzienlijk aan invloed begon te winnen. De uitgebreide partijen voor koperblazers en de spanningsvolle akkoorden, die nauwelijks een rustpunt vinden, getuigen Wagners invloed. De lange, heldere melodielijnen, zoals de lyrische althobosolo in het tweede deel van Francks symfonie, geven de muziek echter een duidelijk verstaanbare structuur mee.
Over het algemeen zijn dit erg mooie uitvoeringen van muziek die de Filharmonie van Luik duidelijk goed ligt. De twee werken op deze cd worden met een natuurlijke eenvoud gespeeld die de muziek niet nodeloos zwaar maakt. Desondanks missen de strijkers, soms, maar zeker niet altijd, die warme, samengebalde klank die een echt toporkest kenmerkt. Ook de kopersectie is soms wat te enthousiast en niet helemaal in balans met de rest van het orkest, vooral dan in de Chausson. In zachte passages komen zij echter wel tot een erg mooie, orgel-achtige klank. En de hoornsectie is dan weer uitstekend in vorm: als groep kunnen zij machtig en groots klinken, terwijl solo passages heerlijk licht en typisch Frans klinken. Het hoofdthema uit Chaussons eerste deel, dat door deze instrumenten gedragen wordt, klinkt heerlijk dreigend en zelfs wat Wagneriaans. Elke korte interventie in eerste fluit, hobo of klarinet is mooi afgewerkt en goed gespeeld. Dat geldt trouwens voor het hele orkest in sommige passages. Hoewel beide symfonieën goed gebracht worden, bevatten beide werken ook lange gedeeltes die minder interessant voor de luisteraar zijn. Langere gedeeltes van harmonische doorwerking missen wat variatie die ze boeiender had kunnen houden.
Toch is dit is een mooie, afgewerkte cd. De Filharmonie van Luik speelt op een bewonderenswaardig niveau, niet dat van de beste buitenlandse orkesten maar niettemin zo goed als men in land zal kunnen horen. Echte minpunten bevat de cd dan ook niet en deze twee Franse symfonieën, zowel de bekendere van César Franck als Chaussons onterecht onbekende, worden erg mooi en deskundig uitgevoerd.
Meer over V/C
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
