Twee grote namen als Schubert en Strauss samen met een even grote Poulenc en een minder bekende Bachelet: deze CD combineert op aangename wijze Duitse "lieder" met Franse "Mélodies". De gekozen nummers zijn afwisselend: nu en dan rustig en sereen, dan weer vrolijk en frivool.
Eerst komt Schubert aan bod met een mooie selectie uit zijn talloze liederen. 'Nacht und Traüme' en 'Litanei' zijn liederen die schitteren door hun eenvoud en rust. 'Der Hirt auf dem Felsen' (met klarinet) is dan weer opgewekt en vol vuur. Dit brengen de drie uitvoerders zeer muzikaal. De lijnen vloeien van de ene stem in de andere: het is werkelijk een dialoog tussen de zang en de klarinet.De keuze van Strauss-liederen ligt in de lijn van die van Schubert. Het zijn er wel minder maar ze zijn even representatief. Het passionele 'Cäcilie' staat in contrast met de prachtige eenvoud van 'Morgen!'.
Sally Matthews heeft een geschikte stem voor Schubert-liederen. Die vragen een minder grote klank, waardoor ze de nodige warmte kan geven aan haar stem. In Strauss klinkt ze soms hees doordat ze bewust minder vol wil zingen. In het geheel beginnen de Duitse lieder na enige tijd te vervelen door een te algemene interpretatie. Gelukkig redt de muziek zich: Schubert en Strauss waren grootmeesters in het schrijven van liederen.
Malcolm Martineau bewijst zich eens te meer als liedbegeleider. Elke noot is verzorgd en de begeleiding licht zonder van het toneel te verdwijnen. Hij weet een kleurenpalet te gebruiken dat zelden gehoord wordt in liederen.
Op deze CD is het verschil tussen Duitse "Lieder" en Franse "Mélodies" goed te onderscheiden. De Franse muziek is transparanter, de lijnen fijner. Dit is vooral duidelijk bij Martineau die zijn manier van spelen aanpast naar een lichtere klank.
In Poulenc maakt Matthews haar stem soms te dik ten opzichte van de begeleiding waardoor ze vaak onverstaanbaar is. Dit is spijtig aangezien tekst, zeker bij de 'Fiançailles pour rire' van Poulenc, deel uitmaakt van het ironisch aspect. De 'Fêtes Galantes' is dan weer zeer expressief en leuk geïnterpreteerd. De 'Chère Nuit' van Bachelet is vrij lang en zeer expressief gebracht. De zanglijn zweeft op een vloeiende begeleiding. Hier is Matthews opnieuw bijna onverstaanbaar, waardoor het gedicht wat verloren gaat.
De opname klinkt intiem en geeft de sfeer weer van een kleine concertzaal. Het is een CD met zowel hoogtepunten als laagtepunten, gelukkig spreekt de muziek wel voor zich.
Meer over V/C
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
