Na internationale successen in – vooral – het Italiaanse operarepertoire vond de Russische sopraan Anna Netrebko het duidelijk tijd om haar geboorteland eens in de kijker te zetten. Samen met landgenoot Valery Gergiev en het koor en orkest van het Mariinski Theater uit Sint-Petersburg heeft de diva recent een plaat uitgebracht vol meeslepende Russische romantiek.
Opera-aria's vormen de hoofdbrok op 'Russian Album', maar er is ook ruimte gemaakt voor enkele voor orkest gearrangeerde liederen van Rachmaninov en Tchaikovski. Die arrangementen overtuigen door de kleurrijke orkestratie en de ingenieuze manier waarop ze de melodische transparantie weten te behouden. In de handen van een meester als Valery Gergiev komt dat nog meer tot uiting. Hij haalt indrukwekkende kleuren uit zijn vol overgave musicerend orkest. Op dit instrumentale tapijt kan Anna Netrebko zich doorheen heel de cd heerlijk laten meedrijven. Zowel in ingetogen fragmenten, zoals de tweede aria uit Rimsky-Korsakov's 'Het Sneeuwmeisje', als in de meer uitbundige aria's, zoals de passionele monoloog uit diens opera 'Yevgeni Onegin' verbaast ze de luisteraar met haar perfect gefocuste stem. Die blijft even precies in fluisterzachte hoogtes als in de krachtigste fortissimo. Het openingsnummer van de cd, een arioso uit Tchaikovski's opera 'Iolanta' levert daar schitterend bewijs van. Quasi onopvallend evolueert dit van een intiem begin naar een extatische uitbarsting die perfect gediend wordt door de droeve pathos die Netrebko in haar stem weet te leggen. Even later klinkt ze dan weer uitermate verleidelijk in Tchaikovski's 'Romance', die vooral door de dansante ritmiek een zuiderse sfeer oproept. In de meer uitgebreide scènes uit Prokofiev's 'Oorlog en Vrede' en Rimsky-Korsakov's 'De Bruid van de Tsaar' krijgt Netrebko weerwerk van enkele solisten van het Mariinski Theater. Onder hen vallen vooral de warme basbariton van Alexander Morozov en de heerlijk lyrische tenor Dmitry Voropaev op. Samen met deze laatste maakt ze de scène uit 'Oorlog en Vrede', die zich vanuit een walsend duet ontwikkelt tot een hoogromantische en passievolle aria, tot een van de hoogtepunten van de cd.
Behalve de slotaria – de monoloog uit 'Yevgeni Onegin' – bevat dit 'Russian Album' enkel liederen en aria's die amper bekend zijn. Laat dat geen belemmering vormen: Anna Netrebko en Valery Gergiev zijn de ideale verdedigers van dit bij ons al te ondergewaardeerde repertoire.
Meer over V/C
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
