Een dubbel-cd met hét repertoire voor coloratuursopraan gezongen door een van de beste vertolkers van het moment: het kon niet anders dan een spetterende opname worden met duizelingwekkende stemacrobatieën. Natalie Dessay verzamelt hier de hoogtepunten van haar (nog steeds lopende) carrière, met één cd gewijd aan Franse muziek en de andere aan gemengd repertoire. De 42-jarige zangeres bewijst dat ze in welke stijl ook thuis is, want naast het klassiek repertoire staan ook een filmmuziek- en jazznummer op deze plaat.
Cd 1 bestaat uit de grote scènes uit Franse opera's van onder andere Delibes (Lakmé), Offenbach, Meyerbeer en Massenet, maar ook uit Donizetti's La Fille du Régiment en diens Franse versie van Lucia di Lammermoor. Deze laatste verliest ietwat aan cachet doordat de Italiaanse taal nu eenmaal meer bel canto klinkt dan het Frans. Dessay neemt de luisteraar mee in haar ongelooflijke hoogte (in Meyerbeers 'Ombre légère' eindigt ze heel overtuigend met een conter-la, wat een terts hoger ligt dan de Koningin van de Nachts hoogste noot) en overtuigt echt in dit Franse repertoire. Over het algemeen lijkt haar stem wel ietwat vermoeid (een beetje lucht op de toon), maar ze heeft een ongelooflijk sterke techniek. Met deze cd valt bovendien extra materiaal te bekijken op de computer, maar voor wie interesse heeft is haar eigenlijke website goed genoeg en zelfs beter.
De tweede cd klinkt iets 'smoother' en een tikkeltje beter afgewerkt. Uiteraard ontbreekt Mozarts Koningin van de Nacht niet, hoewel deze qua interpretatie wat aan karakter mist. De coloraturen zijn dan weer loepzuiver. Een beetje vreemd is de keuze om ook Pamina's aria 'Ach, ich fühl's' op te nemen, een rol die eigenlijk niet voor Dessays stem is. Het mist dan ook wat aan rondheid in de laagte. In de Frühlingsstimmenwalzer van Johann Strauss heeft ze dan weer een erg mooie glans op haar stem, wat de wals een nog meer opzwepend karakter geeft. Twee vreemde eenden in de bijt zijn een 'Ave Maria' uit de soundtrack van de film 'Merry Christmas', dat echt klinkt als rustige achtergrond-filmmuziek, en een jazznummer waar ze vocaliseert als een soort backing vocal van de Franse jazzer Nougaro. Dit laatste is welkom als verandering maar verder eigenlijk niets bijzonders.
Uiteindelijk levert dit een opname op van mooie muziek, met diverse goede orkesten en dirigenten en met spectaculaire vocale hoogstandjes. Natalie Dessay mist een beetje een échte, doorleefde interpretatie, maar daar stoort niemand zich aan omwille van de sterke prestatie van deze grote dame.
Meer over V/C
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
