De titel van deze CD liegt er niet om : de stemmen van het King's College Choir klinken inderdaad als uit de hemel. Zuiver en fijn, onberispelijke van intonatie en uitspraak : de jongens van het Choir zijn echte artiesten. De opgenomen werken geven een beeld van verschillende nationale stijlen koormuziek : Duits, Frans, Italiaans en Engels. Wat een beetje spijtig is, is dat door de beperkte mogelijkheden van een jongenskoor alles een beetje op elkaar lijkt. Alle nummers zijn tweestemmig omwille van de beperkte stemomvang, behalve die waarbij de oudere leden van het koor aan de groep toegevoegd worden. Typisch aan de klank van een kinderkoor is de lucht op de stem, hoewel dit bij deze jongens nauwelijks te horen is. Het klinkt nooit echt groots, wel altijd fijn. Dit wil niet zeggen dat er geen reliëf aan de nummers gegeven wordt : dirigent Cleobury weet de jongens enthousiast te krijgen.
Over het algemeen klinkt het als typische liturgische muziek die a-cappella wordt gezongen. Zeer eenvoudige melodieën, één- of tweestemmig, zonder begeleiding. Bij een aantal nummers worden instrumenten gebruikt : voor het Panis Angelicus van Franck wordt er orgel gebruikt, bij het laatste nummer (Dritte Sinfonische Kanzone van Karg-Elert) een indrukwekkende orgelpartij met toegevoegde vioolsolo.
De opbouw van de nummers is goed doordacht : men gaat uiteindelijk naar de climax van de CD met Karg-Elert waar het instrumentale belangrijker wordt en zeer groots (vrijwel alle registers van het orgel staan open). Muzikaal gezien is dit het meest interessante nummer van de CD. Hier en daar komt een nummer met enkel een solostem, zoals bijvoorbeeld het Pie Jesu uit het Requiem van Fauré, waaruit eens te meer de muzikaliteit van de jongens van het Choir blijkt. De Messe Basse van Fauré is inerpretatief een van de betere nummers. In dit stuk kunnen het koor en de dirigent meer reliëf ten toon spreiden. Het leent zich er namelijk beter toe om duidelijke nuances te maken in tempo, dynamiek en kleur.
Misschien was de totaliteit van de CD interessanter geweest indien de gezongen werken uit meer verschillende stijlperiodes kwamen. Het geheel klinkt een beetje eentonig omdat de muziek allemaal van de 19e en 20e eeuw is, wat niet veel variatie brengt. Toch is elk nummer op zich goed vertolkt. Een CD voor amateurs van rustige, eenvoudige kerkmuziek.
Meer over V/C
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
