De Letse mezzosopraan Elina Garanča heeft zich op korte tijd verzekerd van een plaatsje aan de top van de hedendaagse operawereld. Na enkele cd's bij Virgin heeft Garanča nu haar eerste cd uitgebracht bij Deutsche Grammophon, het label waar ze sinds kort onder contract ligt. Voor deze 'Aria Cantilena' laat de mezzo zich bijstaan door de Staatskapelle Dresden en Fabio Luisi.
Van bij de eerste noten van deze cd demonstreert Garanča waar ze haar naam en faam aan te danken heeft. Ze beschikt over een heerlijk warme, wendbare stem én koppelt dat aan een feilloos legato. Een beter bewijs daarvan dan de cantilena uit Villa-Lobos' 'Bachianas Brasileiras' zal moeilijk te vinden zijn: de rijkdom aan kleuren waarmee Garanča de uitgesponnen, quasi oneindige lyriek van deze aria vertolkt zouden zelfs de meest koele ziel verleiden. Haar versie van Charlotte's briefscène uit Massenets 'Werther' overtuigt dan weer door de hartverscheurende passie waarmee ze zich in deze romantische scène werpt. Misschien is Massenets orkestratie niet altijd even subtiel, zijn melodisch meesterschap is onmiskenbaar. Dat deze scène zo naar de keel grijpt is mede te danken aan dirigent Fabio Luisi, die nooit in de val van de bombast trapt. Hij toont zich ook verderop in de cd als een fijnzinnig begeleider met perfect oor voor wat zijn diva wilt. Luisi en zijn orkest schakelen moeiteloos over van breedvoerige romantiek naar eerder lichtvoetige nummers, zoals twee Rossini-aria's of het fragment uit Offenbachs 'La Grande-Duchesse de Gérolstein'. Elina Garanča kan hierin bovendien al haar vocaal vuurwerk uit de kast halen. De vlotheid, de beheersing en de parelende precisie van haar coloraturen verbluffen van de eerste tot de laatste noot. Na het meeslepende 'Madrigal sobre un Tema Popular' van de Spanjaard Xavier Montsalvatge sluit 'Aria Cantilena' af met de finale uit Richard Strauss' 'Der Rosenkavalier'. In dit dromerige trio wordt Garanča bijgestaan door de sopranen Diana Damrau en Adrianne Pieczonka. Ietwat zwevende melodieën, die zich met elkaar vervlechten, worden hierin afgewisseld met hemels klinkende harmonieën die hun tonaal verband verloren lijken te hebben. Fabio Luisi en de Staatskapelle Dresden zorgen voor een warm kleurentapijt waarboven de drie dames zich moeiteloos kunnen laten meedrijven, terwijl ze hun stemmen perfect op elkaar afstellen.
Met 'Aria Cantilena' lost Elina Garanča alle verwachtingen in waaraan ze volgens haar sterrenstatus moet voldoen. Nu is het uitkijken naar de volgende cd van deze dame!
Meer over V/C
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
