anticon is meer dan een label, het is een geluidscultuur. Eentje van het soort die elke goedbedoelende labelbaas een hartaanval, lever- en zenuwcrisis zou bezorgen. Zoek maar eens een commerciële kapstok om deze eigenzinnig ineen geknutselde en tegelijkertijd gesofisticeerde en hyperkinetische hiphop aan op te hangen. Deze net geen 80 minuten durende en laaggeprijsde compilatie zal voor de echte die hard fans weinig nieuws bevatten. Alleen de nog te verschijnen tracks van jel, pedestrian, sole en passage (wiens cd ondertussen ook al verschenen is) en obscuurder materiaal van Controller 7 en restiform bodies zullen antciongetrouwen onbekend in de oren klinken. Voor diegenen die echter kennis willen maken met deze alternatieve hiphop is de mix van 31 tracks, een intro en een interludium een mooie dwarsdoorsnede van de speelplaats die anticon heet en die vol loopt met de meest uiteenlopende creaturen.
Er ligt bijvoorbeeld een muzikale wereld van verschil tussen de visies van why? en alias. De eerste is een knutselaar die bizarre klankcombinaties verenigt met gitaarnummers, zoals te horen is in het hilarische 'darla'. Deze standaard gitaarsong gaat over in een dolgedraaide feestambiance waarbij het scratchen van een kraaiende haan tot een absurdistisch hoogtepunt leidt. Lijnrecht tegenover why? staat producer alias als het Pietje Precies van het label met sobere en perfect afgemeten producties. Lang liggende klanken, gekraak en zachte beats doen de muziek zweven, maken die mistig en vaag en zetten de tijd schijnbaar stil. Wanneer alias dit in 'unseen sights' combineert met gastvocalen van Marcus Acher (Notwist) krijgt deze minimalistische muziek zelfs hitpotentieel. Nog een andere muzikale benadering wordt aangehangen door odd nosdam. Die laat van alle anticonartiesten hier de meest herkenbare en traditionele wortels zien met de pompeuze mars uit 'wig 21' of de collage 'eat: chew' die drijft op het begin van het Muppets thema.
Bij de mc's is er een gelijkaardig gebrek aan uniformiteit. Onmiddellijk herkenbaar is het vocale geluid van anticons vlaggenschip themeselves. Het samen rappen van jel en doseone, maar vooral de nerdy, nasale en soms amusant irritante stem van deze laatste zijn één van de stempels van de groep en het label geworden. Zeker wanneer ze gecombineerd worden met de secuur in elkaar gezette producties van de simpelste en vaak niet noodzakelijk muzikale geluiden. Toch kan en mag het bij anticon ook anders. Sage Francis, sole en in mindere mate passage komen met hun hun verbale virtuositeit aan- en soms zelfs opdringend uit de hoek. De overtuiging waarmee zij hun woordenstroom over de luisteraar uitkappen, doet meer aan predikanten in overdrive denken dan aan reguliere mc's. Bekering is gegarandeerd, maar dat zal na deze 80 minuten waarschijnlijk niet meer nodig zijn.
Meer over V/A
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
