De werkende bevolking durft al eens klagen dat de kerstvakantie in een vingerknip voorbij is. Sommige jonge gezinnen zijn dan weer opgelucht als ze zich, na ruim twee weken lang met de kinderen te zijn bezig geweest, opnieuw op hun werk kunnen storten. De grootouders zijn altijd een optie om zelf even van het nageslacht af te zijn, maar die mensen waarderen op tijd en stond ook hun portie rust. Voor wie echt niet weet wat er kleuters uren lang stil kan houden, en dat bovendien op een cultureel verantwoorde manier, waren er tot op heden altijd de prachtige Klara4Kids-cd’s. Met leuke selecties van vaak wat onderbelicht repertoire koos de radiozender steevast voor verrassende effecten rondom een bepaalde sfeer. Inderdaad lijkt dit dé manier om de allerkleinsten in aanraking te brengen met klassieke muziek: niet door hen van meet af aan te vervelen met minutenlange of veel te complexe sonate- en andere vormen, maar door te tonen dat de klassieke muziekgeschiedenis ook vol humor en speelsheid zit. Wat dat betreft was de Klara4Kids-dag telkens weer een schot in de roos: jonge gezinnen trokken erheen om hun kinderen het gevoel te geven dat klassieke muziek lééft en ook gewoon erg amusant kan zijn. In de chique concertzalen is het uiteraard not done om de historische context van werken weg te vagen en er een lekenpubliek zomaar naar te laten luisteren. Dergelijke “regels” lapt Klara echter om de zoveel tijd aan haar laars, en wie is het nethoofd daar niet dankbaar voor?
Een commerciële stunt is deze ‘Klara’s Muziekdoos’ uitsluitend in de ogen van al wie de vorige albums stuk voor stuk heeft verzameld. Dat de vijf opnames nu keurig worden gebundeld onder een zachte prijs en aan het pakket nog een bonus-cd werd toegevoegd, breekt hen misschien zuur op. Nochtans hebben de afzonderlijk verschenen uitgaven elk voor zich hun charme, wat echter geen reden is om deze doos in het schap te laten liggen. Met tekeningen van Gerda Dendooven werd ook visueel het publiek der allerkleinsten in gedachten gehouden. Samensteller Liesbet Vereertbrugghen schreef daarbij de meeste teksten: heel eenvoudig en op een behendige manier illustratief, kortom zonder dat de voorlezende ouder zich teveel moet inspannen of kort genoeg zodanig dat de magie van de muziek nooit wordt doorbroken. Door grotendeels korte fragmenten uit stukken te knippen, doet Klara4Kids iets wat sommigen blasfemie zouden kunnen noemen. Precies omdat de stukjes zelden afklokken boven de vijf minuten en omdat de selectie cd na cd heel heterogeen blijft, zullen de kinderen niet afhaken. De originele keuzes maken deze muziekdoos overigens ook voor doorwinterde liefhebbers tot een aangename ervaring, die niet continu mikt op muzikale ontroering maar er veel verwondering voor in de plaats geeft.
Zijn samenwerkingsverband met EMI laat Klara daarenboven nog altijd toe de beste uitvoerders te strikken. In wat banaal repertoire doen de instrumentalisten minder ter zake, maar zeker de paar klassiekers die de revue passeren, hebben niets dan baat bij de uitzonderlijke en soms zelfs al wat oudere opnames die alweer voor het gevorderde publiek een interessant surplus kunnen betekenen. Ook voor de kinderen is het belangrijk dit repertoire te ontdekken op een verantwoorde manier, kortom zonder eigenlijk te luisteren naar hoe bijvoorbeeld ‘Het dierencarnaval’ zou moeten klinken maar niet klinkt. Bezorgde ouders kunnen dus met gerust gemoed hun kinderen een paar voormiddagen toevertrouwen aan de hifi-installatie in de woonkamer. Iedereen wordt daar uiteindelijk beter van, en als niet voor de kinderen, gaat voor de ouders misschien een gans nieuwe wereld ineens open?
