Het label/collectief anticon is heden ten dage een heuse springbron van talent. Met muzikanten als Sole en Why? liet het label al zien wat ze in hun mars hadden. Nu komt daar ook Subtle bij, waarmee ze opnieuw hun eigen interpretatie van de hiphop – ook wel antihop genoemd – laten horen. Naast rapper Doseone vinden we bij Subtle ook zijn vaste maatje en producer Jel (samen Themselves) en tal van andere artiesten terug. Doseone heeft in een ver verleden nog gebattled tegen Eminem in een mc-contest, maar meer met traditionele hiphop heeft deze 'A New White' niet te maken.
Het voortreffelijke 'I Love L.A.' is daar een mooie illustratie van. Met akoestische gitaar en cello wordt een bijzonder sfeerrijk geheel opgebouwd. Wanneer hoekige, maar toch warme elektronicabeats invallen is de geest van Hood niet veraf. Rapper Doseone klinkt wel een beetje als Cypress Hill, maar gebruikt zijn stem niet in de "homies" stijl. "Yoyows", "Uhuhs" en "Pimpin' Bitches" zijn dan ook niet voor hem weggelegd. Op een uitzondering na blijft hij het hele album onverstaanbaar, wat echter absoluut geen bezwaar is. Het ritme dat hij in zijn stem legt is immers ongeëvenaard. In 'Eyewash' is dit duidelijk te merken. Warme elektronische orgelgeluiden à la Boards of Canada, melodica en koele bliepelektronica vormen de basis waarop Doseone murmelt. Door zijn stem echter laag over laag te plaatsen, ontstaat een aparte sfeer en wordt er een zekere spanning gecreëerd. Deze opbouw ontlaadt in een akoestische drumbeat met cello, waar Doseone met overstuurde stem op rapt. Deze mix van warme en koele elektronica, drum, beats, stem en cello laat goed zien dat Subtle niet bang is van experiment. Toch wil dit niet noodzakelijk zeggen dat de muziek ontoegankelijk is. Meer dan bij het andere project Themselves, is 'A New White' bijzonder catchy en gaat er een grote cool van uit.
Eén van de talrijke hoogtepunten op het album is het magnum opus 'She'. Het nummer begint met een basdrone in de stijl van Massive Attack en wat hoog gefezel. Een stevige halfakoestische beat valt in, gelijktijdig met een overstuurde, feedbackende gitaar. Met een heel arsenaal aan stemmen en geluiden wordt een mooi detailrijk geheel opgebouwd. Wanneer dan ook nog eens Oosterse instrumenten invallen, krijgt het nummer een apocalyptisch karakter, dat versterkt wordt door een totale (zij het gecontroleerde) chaos van cymbaalslagen, stemmen en elektronische drones. Het geheel klinkt bombastisch en overweldigend tegelijk en zet de creativiteit en het talent van producer Jel extra in de verf. Het resultaat is muziek zoals men ze nog niet dikwijls gehoord heeft.
Met 'A New White' laat anticon zich van zijn beste kant zien. Geheel eigenzinnig, maar zeker niet ontoegankelijk. Het collectief brengt dezer dagen heel wat albums uit, maar als ze allemaal van dit niveau zijn, is er een grootheid opgestaan. Subtle geeft met 'A New White' zijn eigen interpretatie aan hiphop, maar belandt ergens tussen elektronica, indie, triphop en hiphop in. Een aanrader, ook voor wie hiphop altijd een stap te ver heeft gevonden.
Meer over Subtle
Verder bij Kwadratuur
Interessante links
